Yani uzun lafın kısası aziz dostum, tek gercegim, sevgili yalnızlığım, demem o ki canımın içi; yaşayan herkesinki kadar eşsiz ve henüz bitmemiş bir “hikaye-i haldir” seninki de, yaşayacaksın, hem de unutup belki yine bildiğin gibi.
Fakat sen de yani öyle tuhafsın ki, senden iki gıdım isteseler, kendini mutlulukla verecek, hiç sızlanmadan ufalıp dağılacaksın. Çünkü sen kendini hep kendinin en azını bıraktın.