Sabitlenmiş gönderi
Bu dünyada refah içinde yaşamak için dürüst olmak yetmiyor.
Sayfa 291
Bir kitap okudu
224 syf.
7/10 puan verdi
Okur Takip Önerileri
Yardım çağrısında bulunmayan bir insana yardım etmekten daha zor bir şey yoktur, çünkü yardım dilenmiyorsa mutlaka son bir şey daha vardır: Israr edip incitmememiz gereken gururudur bu.
Sayfa 27
Başına gelene kadar sustu herkes. 'Bana olmaz' deyip sustu. Sen susunca, görmezden gelince yaşanmamış olmuyor ki... Sen sustukça katil cesaretleniyor. Kendinden olmayan herkesi yok edene kadar...
Sayfa 285
Ne çok ah vardı bu memlekette. Hesabı doğru düzgün sorulmamış, özrü dilenmemiş, halının altına süpürülüp yok sayılmış ne çok ah!
Sayfa 257
İnsan kaç yaşına gelirse gelsin çocukluğunu unutmuyordu. Sadece yarasını göstermemeyi öğreniyordu belki. Şanslıysa, daha doğrusu yeterince güçlüyse o yaradan çiçekler açtırıyordu, değilse o yara başkasına yara açacak bir bıçağa dönüşüyordu.
Sayfa 210
İnsan kaç yaşına gelirse gelsin, kendini kaç kez temize çekerse çeksin, çocukluğunda kırıldıysa kalbi, incecik kanıyordu hep kırıldığı yerden.
Sayfa 210
Seni terk edince ben azaldım Deniz. Ufkum daraldı. Yani daha nasıl diyeyim bilmiyorum ki azaldım işte! Sonra anladım ki ben seni terk edince aslında kendimi de terk etmişim.
Sayfa 188
İnsanın gönlü birinden geçtiğinde o kişinin ağzından her çıkan batıyordu gerçekten.
Sayfa 184
Kendini büyütmüş çocuklar dünyanın neresinde yetişmiş olurlarsa olsun hep aynıydı. Hep bir aferin almak istiyorlardı, beğenilmek, teşekkür edilmek..
Sayfa 112
İnsanın ruhu alçıya alınmıyordu ki iki haftada kaynasın.
Sayfa 78
Çürük dişe sürekli değen dil gibi aldığı her nefeste sızım sızım içindeydi.
Sayfa 76
Unutulan yara daha çabuk iyileşir.
Sayfa 129
Ayrılık biraz da ölüme benzemez miydi?
Sayfa 83