Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
2cocukluhayat
2cocukluhayat
@2cocukluhayat
Lisans
26 Ocak 1980
43 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“Ucunda ölüm var”dan sonra okunması daha leziz hale getiriyor romanı. O kitaptaki derin kara sevdanın Heves Ali’de de devam ettiğini, boş olmadığını anlıyoruz. Kemal Varol’un diline hayran kaldım. Anlatımıyla çarçabuk sizi kitabın içine çekiveriyor. Heves Ali’nin mavi gözlerindeki hüznü, bağlamasını sımsıkı tutan elini, oğluna karşı mahcubiyetini biz de görüp yaşıyoruz adeta. Yıllarca kayıp bir babanın evladında bıraktığı boşluğu, yokluğuna alıştığını zannettiği babasızlığının yarası babasının ortaya çıkışıyla nüks ediyor. Hesaplaşmaların yerini evlat ve babalık duygularına bıraktığı, okurken boğazınızın düğüm düğüm olduğu Ahh be Heves Ali aşıkların piri Ali diye kitabı kapattığım damağımda hoş bir tat bırakan enfes bir roman “Aşıklar Bayramı”.
Heves Ali’sinin hasretiyle şehir şehir gezip, ona rastlarmıyım umuduyla içinde büyüttüğü hasretiyle dolaşan ağıtçı kadının hikayesi. Gittiği şehirlerde her biri acı dolu ölüm hikayeleri yüreğimize bir ok gibi saplanıyor. Kara sevdanın ilmek ilmek işlenip böylesi gönül tellerimize dokunması beni çok etkiledi. Dili sade ve su gibi akıyor. Bu zamana kadar nasıl Kemal Varol okumam diye diye hayıflanarak, büyük bir keyifle kütüphanemdeki yerini alan leziz bir eser…
2-3 yıldır sürekli aklımda olan bir kitaptı Uyanış serisi. İkinci kitabı da almış bulundum bir kitap alışverişim sırasında. Lakin okumak isteyenlere tavsiyem hele ilk kitabı bir alın, okuyun. Beğenirseniz diğerlerini de temin edersiniz. Açıkçası kitap benim beklentimi karşılamadığı gibi sükut-u hayale uğrattı. Serinin adı uyanış olunca hem tasavvuf yönünden hem de psikolojik yönden çok şey beklemişim sanırım. Kuranda ve tasavvufta bulunan kelimeler ayrıntılı bir şekilde incelenmiş. Yani kökünden, nerden geldiğine, ne anlama geldiği ve yazarca nasıl anlamlandırıldığı. Emeğe saygım sonsuz ama bana ayrıntılı bir sözlük okuyormuşum hissiyatı verdi. Çok daha derin bir anlatım beklediğim kitabın duygusu bana geçmedi. Feyz noktasında daha derin kitaplar okuduğum için belki de hem hafif hem de her yerde okuduğum çoğu şeyi okumak zaman kaybettirdi gibi hissettim.
Okur Takip Önerileri
Her bir karakter sanki yan karakter gibi hazırlanmış ama kendi içinde ayrıntılı hayatlarıyla var olmaları her birinin adeta ana karakter gibi işlenmesi, farklı yaşamlara ait insanların aynı masada toplanması ve hayatlarının kesiştiği gibi tekrar ayrılması… Enfes bir kurgu, akıcı bir anlatım ve sonuç tadı damağımda kalan leziz bir roman… Kalemine, yüreğine sağlık sevgili Fatih Gezer.
Düş Kesiği
Dili akıcı ama kafanızın boş olduğu bir zamanda okumalısınız. Okuyucudan emek isteyen bir kitap düş kesiği. Okuyucunun sürekli uyanık olması ve bir önceki anlatılanları iyi kavraması gerekiyor. Aksi takdirde bir labirentte kaybolabilirsiniz :) Kitabın genel olarak konusu bir yazarın yazdığı karakteri yaşadığı, aslında hem karakterin gün yüzüne çıkıp olanları anlattığı hem de yazarın ağzından okuduğumuz bir konusu var. Aynı olayları her iki karakterin gözünden de görüyorsunuz. Biz bu kitabı yazarıyla konuşanlar grubumuzla birlikte okuduk. 127 kişilik grupta sanırım üyelerin yarısı yarıda bırakmak zorunda kaldı. Belki kitabın zorluğu konusunda bir fikir verebilirim ;-) Bu kadar zor bir kitabı yazan yazarımızla tanışmak sohbet etmek de ayrı bir keyifti. Kitapta olduğu gibi kaliteli ve herkes tarafından kolay anlaşılabilir cümleler değil yazarımızın cümleleri. Kısacası vakit geçirmek için değil vakti dolu dolu geçirmek için okunacak bir kitap. Keyifli okumalar dilerim...
Fantastik bir kitap, felsefe, ölümsüzlük, tanrılar, krallar, ilkel yaşam, erotizm ne ararsan var. Tom Robbins’i ilk kez okudum. Dili güzel ama konu beni hiç açmadı. O kadar zor okudum ki bitirmek için çabaladım. Altı keçi üstü insan olan eğlence ve erotizm tanrıları falan hiç bana göre değil yanlış bir okuma seçimi oldu ama eksik kalmadım en azından aklımda kalmayacak. Çok güzel tespitleri var yazarın beğendiğim pek çok cümlesi oldu. Lakin genel itibariyle sevemedim
Pınar Eğilmez ilk kez okuduğum bi yazar, tarzını Melisa Kesmez’e benzettim biraz ki Kesmez’i çok sevdiğimi de belirteyim. Uçan Tabut’u okurken önce öykü kitabı gibi sandım. Bölümlerde okuduğum kişileri tam da başka başka kişiler gibi algılayacaktım ki ilerledikçe karakterlerin hikayelerinin birbirleriyle kesiştiğini farkettim. İşte bu kitaba bambaşka bi lezzet katmış. Yazarın cümleleri öyle yorucu değil, çok tanıdık çok yalın, çerez gibi atıştırmalık tadında sıcacık bir kitap okumak isterseniz Pınar Eğilmez’e bi şans verin derim
Beyaz dişin annesi köpek babası vahşi bir kurttur. Kitap anne babasının vahşi yaşamdaki rollerini anlatarak verdikleri yaşam mücadelesini, avlanma ilkelerini ve vahşi doğanın kurallarını anlatarak başlıyor. Ortalarına doğru heyecan biraz düşse de sonunda ne olacak? Beyaz dişi nasıl bir son bekliyor diye düşünmeden edemiyorsunuz. İlk kez Jack London okudum. Vahşi bir kurdun hislerinin, beden dilindeki yansımasını bütün incelikleriyle anlatıp, bunu okuyucuya yansıtmasına hayran kaldım. Beyaz diş klasikleşmiş çocuk kitaplarının içinde yer alsa da bence çocuklar için dili ve konusu biraz ağır kaçıyor. 8. Sınıflar için ideal desem daha doğru olur sanki
Hayatın tüm renklerini, insanların acımasızlığını, bir canlının doğup büyümesini ve iç güdüleriyle hayatı anlamlandırma sürecini, vahşi bir kurdun hayatını bile değiştiren tek şeyin sevgi olduğunu okuduğumuz başarılı bu romanı gönül rahatlığıyla herkese tavsiye ediyorum
Bu aralar Türk yazarlar keşfetme peşindeyim. Çünkü inanılmaz leziz kitaplar yazan yazarlarımız var. Öncelikle onları okumaktan yanayım. İşte okuyunca tadı damağımda kalan bir yazar Harun Candan Dili öyle akıcı ki hangi sayfada olduğunuzu bile takip edemiyorsunuz, kelimeler akıp gidiyor.
Genç bir adam çok erken yaşta anne ve babasını kaybettikten sonra İstanbul’a ilahiyat okumak için gider. Bir gün gördüğü bir rüyanın manasını öğrenmek için Süleymaniye kütüphanesine gider. Süleymaniye Camii’nin avlusundaki şadırvanda namazını kılmak üzere abdest alırken onu fotoğraflayan Gizem ile karşılaşır ve hayatında ilk kez aşık olur. Kısa bir arkadaşlıktan sonra Gizem ile yolları ayrılan kahramanımızın Gizem’i kalbinden söküp atamayışı, onu okuldan uzaklaştırır. Zar zor bitirdiği okulun ardından bir köye imam olarak gider. Orada karşısına çıkanlar ise bambaşka bir boyuttadır. Bir gömü, bir şişko, bir Lal ve bir cinayet...
Okumaktan inanılmaz keyif aldığım Harun Candan’ın “Hayalnamesi” tabiki de okuduğum son kitabı olmayacak
Kitabın daha ilk başlarında heyecan başlıyor. Sanırım bu da Agatha Cristian farkı... Konusu isminden anlaşılacağı üzere bir cinayet, sırlarla dolu haliyle. Konu güzel ilerliyor. Karakter isimleri yabancı olduğu için ve kişi sayısı çok olduğu için kitabı okuyacaklara ufak bi kağıda kim olduklarını açıklayıcı bir ayraç yapmalarını tavsiye edeceğim. Özellikle benim gibi ara vererek okuyacaklar böyle yapmazsa karakterler unutulabiliyor. Genel olarak beğendim, keyifli ve sürükleyiciydi.
Gece biterken kitap da bitti. Yazarı ilk kez okudum. Kitapta bir kalabalıktan sıyrılmış sakin sessiz bir adaya sığınmış 4-5 tane karakter bir arada, bu kişilerin geçmişindeki yaraları ve onları tamir etme çabası anlatılıyor. Pembe dizi tadında bir kitap, aslında anlatımı akıcı ama anlatımda bişeyi sevemedim ama onun ne olduğunu da tam olarak bulamadım. Sanırım olayların akışının ve sonunun tahmin edilebilir olması ve bu yönde bitmesini sevmedim.
Taze taze fırından yeni çıkmış bir kitap buram buram Sarah Jio kokuyor. Ne demek istediğimi onun kitaplarına aşina olanlar daha iyi anlar Yazar tarzından yine ödün vermemiş. Geçmiş ve gelecek arasındaki iki farklı hikayeyi aynı anda anlatarak ikisini ortak noktada birleştirmiş. Konusuna gelecek olursak savaş zamanında nazilerin yahudilere uyguladığı zulümden işkenceden hayatları dağılan fransız bir ailenin yaşadıkları acı dolu günleri anlatıyor. Anne ve çocuk varsa bir kitapta bir de işkence varsa yüreğim kaldırmıyor artık hatta kitabın bi yerinde çok fazla üzülünce bırakıp bi kaç gün elime bile alamadım. Aslında olayları çok fazla içselleştirmesem daha keyifli olabilir de ahh ucunda anne - çocuk bağı olmazsa... Neyse efenim özetle ben sevdim okumak isteyenlere gönül rahatlığıyla tavsiye ederim
“Hayatta en önemli şeylerin sevgi, minnettarlık ve bağışlama olduğunu düşündüğümü söylemek istiyorum. Sevgi, çünkü sevgi olmadan hayat nedir ki? Minnettarlık, çünkü annem bana her zaman minnet dolu olmamı öğretti ve de teşekkür ederim dediğinde bu karşımdakini de mutlu eder. Ve bağışlama, çünkü hayat öfkeli olmak için çok kısa ve göz kamaştırıcı...”
Dünden önceki gündü, akşamın erken saatlerinde elimdeki kitabım bitmişti. Yeni kitaba başlamak için geç, uyumak için erken bi saat diye düşünürken, okumadığım kitapları bi rafta toplamıştım daha önce, oturdum kitaplığın önüne ruh halime uygun bi kitap arıyorum. Ruh halimde şöyle; kimseyle sohbet etmek istemiyorum, mutsuz değilim ama sessizim, yağmur yağamamış bir havada parçalı bulutlu gibiyim. “Manyak Anne” kitabı bi çekilişten çıktı öyle şansımı denemiştim. Kitapçı da görsem sırada okuyacak bir çok kitap varken bu kitabı satın almam diye düşünürdüm. Herkesin kendi annelik macerasını anlattığı kitaplardan çok hoşlanmıyorum ama Şebnem Seçkiner’i bloggerlar arasında en dobra dobra olanlardan biri olduğu için takip ediyorum. Deli dolu, matrak kadın kitabını da öyle olduğu gibi yazmış, anneliğini ve evliliği de öyle ifade etmiş. Neyse o gün akşam bi baktım 40. sayfaya gelmişim Bir gün de okudum bitti, evliliklerde karşılaşılan ve çocuklarla yaşanılan sorunlarda yalnız olmadığımı bilmek iyi geldi sanırım.
Juliet’in de her çocuk gibi kendine has endişeleri var. Tedirgin ve kaygılı hissettiğinde tırnaklarını yeme davranışı ve tensel kaşıntıları başlıyor. Kitabın aldığı pek çok ödül var. Bir tanesi de çocuk edebiyatı aile terapistleri ödülü... Esasında çocukların içlerinde yaşadığı kaygılarını ve onları mutsuz eden olaylarla baş etme yollarını gösteriyor gibi olsa da bunu asla öğüt veriyor niteliğinde yapmaması hoşuma gitti. Diğer türlüsü çok göze batıyor ve rahatsız ediyor.
Aslında çocuklara davranış biçimiyle ilgili de bazı konulara değiniyor. Juliet ailenin büyük çocuğu kız kardeşi Ophelia ise küçük, ablasına göre daha rahat ve sorumsuz olduğu için ailesinin bazı konuların çözümünde Juliet’e yüklenmesi bunu dışardan gözlemlemek bizim evdeki adaleti sağlama çabalarıma bir yenisini kattı. Her ne kadar “Endişe Ağacı” ile geç tanışsam da bağrınıza basılası, ara sıra açıp endişe ağacının dallarına endişelerini bırakmak için çok keyifli bir kitap. Hatta bundan böyle çocuklara hediye etmek için yeni bir kitap daha buldum diyebilirim
“Şeker Portakalı”’ndaki Zeze büyüyüp ergenlik çağına geliyor. Zeze yine afacan bir o kadar da duygusal...Evlatlık olarak bir aileye veriliyor ve orda kendini hep mutsuz hissediyor. Esasında bu da duygu dolu bir kitap ama sanırım ben doğru zamanda okumadım. Bitsin artık diye diye okudum sonlarına doğru ne yalan söylüyüm
Adalet yirmi dokuz yaşında genç bir kadın. Hayata ve insanlara dokunmadan, ne mutlu ne mutsuz öylesine yaşayıp gitmektedir. Ta ki doktoru, ölümcül bir hastalığa yakalandığını söyleyene dek...
Hastalığı için kendini suçlayan Adalet, hayatını didik didik ederek, ilk günahını, masumiyetini kaybettiği ilk gerçek suçunu bulmaya çabalar. Bu uğurda çıktığı yolda kendiyle de, içinde yaşadığı ülkeyle de yeniden tanışacaktır.
Nermin Yıldırım’ın kendine has üslubuyla, kelimelerle yaptığı cambazlığı seviyorum. Ama bu seferki kitabı son 100 sayfaya kadar çok sıkıcıydı. Olaylar, olabildiğince yavaş ilerlediği ve fazlaca uzatıldığı için sıkılarak okudum. Yok yok daha da Nermin Yıldırım okumayayım doz aşımı oldu bende ️ Yalnız sonuna doğru hem iyi toparlamış hem de yine ondan beklenen şaşırtıcı tahminlerin dışında bir son hazırlamış. Ne demiş atalar yiğidi öldür hakkını yeme
Nermin Yıldırım bu kez garip bir evin hemşirelerin "abla" hastaların "misafir" başhekimin "baba" diye adlandırıldığı, her geçen gün daha katı kurallarla yönetilen tuhaf bir akıl hastanesinin kapılarını aralıyor. Biri ev sahibi diğeri misafir, biri genç diğeri yaşlı, biri geçmişe diğeri geleceğe bakan, Esin ve Rikkat’ten hareketle, içeridekilerin ve dışarıdakilerin, tek tek çıldırmaktan vazgeçip topluca delirenlerin buruk, muzip ve herşeye rağmen umut dolu hikayesini anlatıyor.
.
Misafir, normalini yitirmiş, çokça incinmiş, bolca incitmiş bir dünyada, kırılmış hayallerin, ertelenmiş sevgilerin, hakkıyla yaşanamamış ömürlerin ortasında, kendine yer arayanların romanı... Nermin Yıldırım, sızının ve şifanın hikayesini, o derin anlatımıyla, incelikle, şefkatle dokuyor.
.
Bazıları belki böyle dolambaçlı cümleleri sevmez. Ben Nermin Yıldırım’ın zekice kurulmuş, hatta bazı cümlelerini bir kaç defa okuyarak sindirmeyi seviyorum. Ama benim favorim hala “unutma dersleri”
Canfeda Hz. Fatıma
Doğumundan ölümüne kadar Hz. Fatıma'nın ayrıntılı bir hayatını beklerken, kitabın tamamen başka bir kurguda olduğunu ve Hz. Fatıma ile ilgili kıssalardan oluştuğunu görünce ilk başta bende biraz hayal kırıklığı oldu.
Belhli tüccar Cüneyd el Kındi, Kuşadalı Üveysi Haşim, Necefli Hacı Hüsrev, Botanlı Ramazan, Tıkritli bilge ebe Destigül Nine ve torunu Abbas’ın yollara düşmesi ve bu kişileri buluşturan tek şeyin Ehlibeyt aşkı olduğuna şahit oluyoruz. Bu kişilerin önüne Kerbela, Medine ve Mekke güzergâhında uğradıkları her durakta, geçtikleri her menzilde zamanın koridorları açılır ve Hz. Fatıma’nın hayatından kesitlerle karşılaşırlar. Elbette bu kesitler güzel anlatılmış. Peygamber(sav) efendimizle Hz. Fatıma arasındaki muhabbet feyzle dolduruyor insanı. Kitabın sonunda Hz. Fatıma'nın yaşamı ve ölüm anının güzelliklerini öğrenmek hem mutlu etti, hemde hüzünlendirdi. Sonunda göz yaşlarıma hakim olamadım, içim kabardı.
Emeği geçen herkesten Allah razı olsun 🤲
Neyse efenim geçen aylarda Dan Brown’un “Başlangıç” kitabını okuyup, hem kurgusuna hem anlatımına hayran kalınca bu kitabı da aklıma düştü. İlk 60 sayfası çok sıkıcı geldi. Fazlaca yer ismi ve kişilere anlamaya çalışmak beni çok sıktı. Okumayı bırakıp başkaca iki kitap aldım araya, onları bitirince yarım kalan bu kitapcağızıma döndüm.
Böyle bilgi dolu bir kitabı bi kaç kelimeyle anlatmak pek mümkün değil ama kısaca şöyle anlatayım : Louvre Müze Müdürü Jacques Sauniere, dünyayı yerinden sarsacak belgeleri elinde bulunduran gizli bir kardeşliğin son temsilcisidir. Belgelerin açıklanmasını kendileri ve Katolik Kilisesi için tehlikeli bulan bir tarikat Sauniere'i öldürür. Sauniere belgelerin yerinin kendisiyle birlikte mezara gitmesini istememektedir ve ölmeden önce kendi kanıyla vücuduna bazı semboller çizer, yanına da bir şifre yazar. Robert Langdon ve Fransız Kriptoloji Uzmanı Sophie Neveu'nun burda dahil olduğu olayların akışı sizi hayrete düşürecek. Yazarın tasvirleriyle kendinizi olayların içinde hissedeceksiniz. Benim gibi okumayanlar kaldıysa macera, sanat tarihi, tarikatlar ilginizi çekiyorsa siz de buyurun okuyun efenim
Adam ve Kız
Farklı bişeyler okumak istiyordum hani bazen canın hiç birşey yemek istemez farklı tatlar ararsın işte bu kitapla da o şekilde yollarımız kesişti. Öyle aman aman bi beklentim olmadan aldım.
Asosyal bir adam bilgisayar oyunları oynayıp canlı yayınlar yapıyor. Evden çıkma fobisi var. Kız da üst komşusu, aynı apartman yaşayan iki farkl, iki hayatı umursamaz karakter. Anlatım tarzını ilerleyişini çok sevdim. Kısa kısa bölümlerle bi adamın bi kızın gündelik hayatından bahsediliyor, olaylar 3. bir şahısın ağzından anlatılıyor. Tam anlamıyla bir aşk romanı değil bence, aşk deyince tutku, romantizm, bakışmalar, duygusallık falan geliyor aklıma... Bunu beklemeyin bu kitaptan ya da belki kitaplardan çok şey beklemeyelim. Beklentiyi minimumda tutunca daha keyif alıyor insan ;)
Kısa kısa okumalar için de ideal. Yani ben baya aralıklı okudum esasında. Tatile çıkmadan önce başlamıştım ara ara okuyup bitirdim. Tek düze bir hayat olmasına rağmen ilginçtir ama akıcı geldi bana. Öyle güzel anlatmış ki insanların birbirlerini olduğu gibi kabul edip, sevmesini, birlikte yaşayabilmesini evlilikte bile herkesin kendi sınırları olduğunu, özgür olduğunu, saygı duymayı, sevdiğini tel örgüler içine kapatmadan sevmeyi, yıpratmadan/yıpranmadan daha rahat bir ilişki yaşanabileceğini anlatıyor. Diğer yandan da kendinizi sorgulatıyor. Bana faydası bile oldu diyebilirim. Hem çocukları hem eşimi biraz daha gevşettim. Şişştt aman aramızda kalsın duymasınlar :D
Elveda Haziran
Yine Sarah Jio’nun kaleminden harika bir kitap okumak fırsatı buldum. Bu kadının dili öyle bizden ki onun kitaplarını okurken bir annenin, bir evladın, bir kız kardeşin duygularını yüreğinizin taaa derinlerinde hissediyorsunuz. Belki de gerçek hayatta göremediğimiz pek çok sıcak duyguyu kitaplarında çok güzel hissettirdiği için onu okumaktan büyük keyif alıyorum. Sıcacık sarıp sarmalıyor beni...
Tarzı yine tam bir Jio tarzı, geçmişe dair sırlar ve şifrelerle dolu bir kitap ama konu bambaşka...
June başarılı bir bankacıdır, yıllar önce ayrıldığı çocukluğunun geçtiği Seattle’daki Mavi kuş kitabevinin teyzesinden ona miras kalması sonucu, mesleğini bırakıp çocukluk anılarıyla dolu bu kitabevini yeniden açmaya, eskisi gibi çocuklara kitap okunan sıcacık bir hale dönüştürmek için çabalamaya karar verir. Önüne çıkan engelleri aşmak için mücadelesine, yaşamın getirdiği süprizlere her ne olursa olsun kucak açmayı, herşeye rağmen umut etmekten vazgeçmemeyi, kardeşliği, anneliği, evlat olmayı herşeyden önce ayakları üstünde duran güçlü bir kadın olmayı bize yeniden hatırlatan sıcacık bir kitap.
Mucize
Mucize kitabını tatilimin ikinci yarısında başlayıp bitirmiştim. Belki bir yıl falan oldu hediye gelmişti. Kitaplığımda öyle sırasını bekliyordu. İşte dedim tam bir tatil kitabı... Kitabı okurken dalga ve martı sesleriyle güzel bir bütünlük yakaladık azizim :)
August yüzünde fiziksel bir bozuklukla doğan, sıra dışı görüntüsüne rağmen son derece
Kırlangıç Çığlığı
Romanımız çocuk parkındaki kaydırağa bırakılan bir cesetle başlıyor. Enseden tek bir kurşun, gözleri kırmızı bir bezle bağlı bir cesedin yanına bırakılan oyuncak bir bebek... İstanbul'da işlenen seri cinayetler sonucunda iş yine Başkomser Nevzat ve ekibine düşer. Onlar bir yandan "Körebe" lakaplı katilin peşindeyken sığınmacıların kaybolan çocuklarını ararlar. Veee iki olay hiç beklemedikleri bir yerde kesişir. Körebe cinayetiyle oluşan sorulara cevap ararken diğer olayların düğümünü çözmek de yine başkomser Nevzat'a düşer.
Aslında cinayet romanlarını spoiler vermeden anlatmak çok güç, bu yüzden konusunu daha fazla uzatmayacağım. Şunları belirtmeden geçemeyeceğim. Çocukların taciz edildiği bölümleri okurken öyle utandım ki insanlıktan, onlarla aynı havayı solumaktan ve insanlığımdan utandım. Bir yerlerde yaşadıklarını, yediklerini, içtiklerini, hayatlarına devam ettiklerinden tiksindim. Masum çocuklara yaşattıkları o kötü anların sonuçlarını ödesinler istedim. İçim acıdı, derinlerde bir yerlerde bir parça koptu ve sızısı hala çok taze :(
Daha küçücük yaşta anne ve babası gözünün önünde katledilen yetim Yusuf hikayesi bu. Neyseki karşısına çıkan kaymakam bey onu evlatlık alıyor da hayatı bir nebze kurtuluyor. Kaymakam beyin kızı Muazzez ile birlikte büyüyorlar. Bir de Şahende var kaymakam beyin eşi. O alçak gönüllü adam nasıl olmuş da gözü dışarıda, para göz bu kadınla evlenmiş diye düşünmeden edemedim.
!!! Yüksek Spoiler İçerir !!!
Yahu o değil de insan nasıl bu kadar fikirsiz davranabilir. O karanlık oda sahnesinde sevdiceğinin de odada olduğunu bile bile nasıl karanlıkta görmeden ateş edersin. Burası çok saçma geldi bana... Yazmadan geçemedim.
Genel olarak beğendim. Dili akıcı, tasvirleriyle tam Sabahattin Ali kitabı. Olayı, kişileri yanındaymışcasına tanıyıp, benimsiyorsunuz.
İlk 180 sayfa çok durağan daha çok karakterlerin yaşamlarından falan bahsediyor. Elbette bahsedilmesi gerekiyor. Ama anlatırken fazla ayrıntı, çokça betimlemeler biraz sıkıyor. Lakin o 180 sayfadan sonra tabiri caizse kitap gümbür gümbür geliyor ve ilerliyor. Öyle ki işi gücü bıraktım hafta sonu kitabın sonunu görmek için sabırsızlandım.
