Adfuke
@Adfuke
( Evli ve iki evlat sahibi bir anne.)
Paylaştığım her şeyi yaşıyor değilim, yaşadığım her şeyi paylaşmadığım gibi (◠‿◕)
.
928 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Sabitlenmiş gönderi
Hayatlarınız pamuk ipliğine bağlıyken,
Sol göğsünüzün altında ki "Cevher"e iyi bakın.
Ve
Bahaneler arayın!
Gülmek,
Sevmek,
Mutlu olmak için.
Nur(Adfuke)
Yüzünde hüzün ve acı ifadesiyle dönüp baktı bana; hırpalanınış gözler, hırpalanmış bir ihtiyar ve birden geçmişten bir resim çaktı beynimde; babam dokuz yaşındaydı, yoksul bir İtalyan kasabasında, babasının yalanlarından biriyle tuzağa düşmüş, yüzünde biraz önce gördüğüm ifade. Hüzün verici bir işti insanın yüzüne silinmemek üzere kazınan kırışıklıklar. Nefret ettim yüzünde gördüğüm hüzünden.
Sayfa 91Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
İnsan kendisini tamir edecek şeylere yakın durmalı;Sanata, şiire, sohbete, arkadaşa, seyahate, kitaba, tabiata, gökyüzüne, denize, ağaca, toprağa, müziğe...
Kısaca hayata…
Emile Zola
“En iyi ilişkiler, memnun etmek zorunda olmadığınız insanlarla olanlardır. Sizi yargılamadan kabul eden insanlarla. "
Nicole LePera
" Doğru olanı yap. Kendin için doğru olanı."
Sayfa 77Kitabı okuyor
Büyük bir keder çöktü göğsüme; allak bullak olur ağlamak istersiniz ya, öyle işte. Tanrım, ağlatma beni!
Sayfa 68Kitabı okuyor
Durak
Kent küçük bir hışımla büyüyor.
Büyüyor, büyüyor uğultusu başımda,
Otoların, motorların uğultusu.
Tekerlekler dönüyor, dönüyor, dönüyor,
Işıklar bir yanıyor, bir sönüyor;
Kırmızı, yeşil, mavi, kırmızı, yeşil.
Onu düşünüyorum;
Kimseden saklanacak gibi değil.
Mutfak. La cucina; annelerin gerçek vatanı, iyi cadının yalnızlığın çorak toprağındaki karanlık mağarası; ateşin üzerinde fokurdayan tatlı iksirleriyle, sihirli otlarıyla; biberiye, kekik ve keklikotuyla, delilerin akıllarını başlarına getiren nilüfer rayihasıyla bu mağara; kederlilere huzur, mutsuzlara neşe getiren bu iki metreye iki metre genişliğindeki küçük dünya...
Sayfa 54Kitabı okuyor
Yalnız bir kasaba. Bütün vadi kasabaları böyleydi: umutsuz, gizemli bir şekilde kalıcı olmayan, hapsolmuş hayatlar; küçük tel örgülerin ve derme çatma kireç sıvalı duvarların ardına tıkılmış, karanlığa karşı barikat kurmuş, bekleyen insanlar. İleri geri salınırken kemiklerime sızan hüznü hissettim , insanoğlu için ; yaşlanan, sürelerinin dolmasını bekleyen annemle babamın evindeki yanlızlığın acısını.
Sayfa 49Kitabı okuyor
Bir kitap okudu
488 syf.
·
Puan vermedi
