Aslı
@Aslakn
âvâreyim, âsûdeyim,yorgunum…
Yolcu
Ktü İlahiyat/Mezun
1999
98 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İlk Paragraf...
Benim değil bu hikaye, bir başkasının hayatını anlatıyor. Sadece belirsizlik ya da tutarsızlık sezdiğimde el sürdüğüm kendi kelimeleriyle. Her gerçek kadar değeri olan kendi gerçekleriyle.
İnsanoğlu doğuştan mı kötüydü, yoksa kötülük öğretiliyor muydu?
İnsan bir gün korkar, ertesi gün unutur, hayatın ayrıntılarına dalar ve kahkahalarla gülebilirdi…
Okur Takip Önerileri
İnanma kudreti…
“..dünyada bir tek insana inanmıştım.O kadar çok inanmıştım ki,bunda aldanmış olmak,bende artık inanma kudreti bırakmamıştı. Ama bir kere kırılmıştım. Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı.”
Sabır, insanoğlunun tek kalesidir…
“Şu hakikati kendi hayatım bana öğretti:
İnsanoğlu,insanoğlunun cehennemidir…”
Hayata dair yaralar…
Acı çekmeyi anlayabilmem mümkün değil. Acı çekmek kötüdür, çirkindir, karanlıktır. Çağımızın acıya duyduğu sempatide hastalıklı bir şeyler var. İnsan yaşamın renklerine, güzelliğine, coşkusuna sempati duymalı. Hayata dair yaralardan ne kadar az bahsedersek o kadar iyi.
aşk...
Fakat aşk insanlığın saadetini üstlenir mi sanıyorsunuz ? Bütün bize bu duygu inceliğini veren, bütün hayatımızı acıyla zehirleyen aşktan başka nedir ?
Üzücü bir gerçek...
Zayıfları ezmek insanlığımızın en parlak şiarlarındandır. Bir adamı ezmek lazım gelince dünya kahraman kesilir.
Sayfa 88Kitabı okudu
Zira bir ümide doğru giden adam ne kadar ağır yürüse yine hızlı yürür.
Bir şeylere inanmaya hazır olmadıkça her şeye baştan başlamak zordu.
Sayfa 179Kitabı okudu
“Nen var, Zeze?”
“Hiç.Şarkı söylüyordum.”
“Şarkı mı?”
“Evet.”
“Öyleyse ben sağır olmalıyım.”
İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.
Farkındayım, yazgımın beni zor sınavlardan geçirdiğinin farkındayım.
Kendimizden yoksunsak, elbette her şeyden yoksun kalıyoruz.