Anlatacak hiçbir şeyim yok, söyleyecek hiçbir şeyim. Acı çekmek istiyorum, acı çekemiyorum. (Peki bu çektiğimin adı ne?) Hiçbir şeyi sahiden yaşayamıyorum. Sevinemiyorum, sevemiyorum. Bütün duyarlıklarım sahte, düşünülmüş, tasarlanmış, bütün inceliklerimin etkisi ve sonuçları hesaplanmış. Bütün duyarlı yanlarımın çürüdüğünü duyumsuyorum. Sanki gövdemin her parçası usul usul ölüyor. Karşı çıktığım dünyanın bir parçası oluyorum.