Hanya Yanagihara | Değersiz bir hayat.
Ayın son günü bitirdim nəhayət. Kitabı necə anlatsam bilmədim. Kitabı alanda çox böyük maraqla almışdım. Amma oxuduqdan sonra təəsüfləndim. Hayal kırıklığı deyə bilərəm. Bir tərəfdən kitabdakı hadisələr çox üzüldüm, bir tərəfdən isə nifrət etdim deyə bilərəm.
Denəli kitabda 4 adamın universitetin ilk günündən başlayaraq 34 illik dostluqlarından bəhs edir. 4 dostun hər birinin həyatına toxunulub. Willem, Malcolm və JB keçmişləri haqqında hər şeyi bilirlər, lakin Jude'nin həyatı keçmişi haqqında heç nə bilmirlər. Nəhayət 30 il sonra ən sevdiyi dostu Willem'ə ömrünün ilk 16 ilini danışır.
Kitabın bu hissələrində çox üzülmüşdüm. Çünki dünyada hər gün minlərlə uşaq istismara uğrayır, təcavüz nəticəsində ölür, sağ qalanlar isə böyük bir travma ilə həyata tutunmağa çalışırlar. Kitabın sevmədiyim (nifrət etdiyim) tərəfləri isə intaharı, özünə necə xəsarət yetirməsini və bundan necə həzz alınmasını, eşcinsəlliyi təbliğ edir. (Təbliğ edir deyirəm çünki kitab elə məhz bunun üzərinə yazılıb deyə bilərəm, çünki bir hissədə deyil bütün 800+ səhif boyu davam edir, və bunu normallaşdırırlar.) Ona görə yeniyetmələr, psixolojisi yerində olmayan insanların oxumamasını tövsiyyə edirəm. Bir də sevmədiyim tərəflərindən biri də yazarın çox ayrıntılara girib, hadisələri mənasız yerə uzatmağı oldu. 800+ deyildə 400 səhifə ola bilərdi. İlk 400 ə çatdızsa qalanı daha axıcı olacaqdır.
Ümid edirəm fikrimi izah edə bilmişəmdir