Yalnızlık bir insana neler yaptırabilir ya da ne hissettirebilir? Sanırım bu kitap boyunca çok sorguladığım bir soruydu . Sevgisizliğin , yalnızlığın girdapları ve bilinçaltına etkileri o kadar ağır ki …
Zebercet her şeyiyle bastırılmış bir karakter … cinsel dürtüleri bastırılmış . Severek sevişmemiş bile . Bir kadından sevgiyle bir karşılık dahi bulamamış ki … otelin odaları yalnızlığının girdapları gibi .
Zebercet’e o kadar acıdım ki . Sevdiği yok , seveni yok . Dostu , arkadaşı bir amacı , bir hayatı yok . Bu kadar yok’luğun içinde siz ne hissederdiniz. ?
Bir de buna aile travmaları , girdapları , düğümleri eklenince hangi kapı açılabilir ki ?
