“Afrikalı kölelere topraklarından ayrılmadan önce son su diye bir su içirirlermiş . Böylece kölenin geçmiş hayatını unutacağına ve yeni hayatına çabuk alışacağına inanırmış ailesi. Mutfağa gidip damacanın önüne çöktüm. İçebildiğim kadar su içtim…”
“Umut buradaydı , bir suret olarak bu gece aramızdaydı ; melek miydi bu umut ? Bir ışıktır , dediler. Dediler ki : Her soluk alıp verişte biraz daha eksiliyoruz.