Sabitlenmiş gönderi
Keşke düşüncelerim de kapansa gözlerim kapanınca
Sayfa 41
Emine Uslu tekrar paylaştı.
...elini uzat bana içindeki acıları bana ver içinde yanan ateşi bana aktar aktar ki bu aleşten kurtul ve o artık yalnızca beni yalnızca beni yaksın ve benimle benim etimle kemiğimle kaslarımla tutuşsun yeter ki seni uzaklaştırayım bu ateşten...
Sayfa 84Kitabı okuyor
insanlar yüzünüze bakınca, sizden bir şey koparabileceklerini düşünmemeli. Ticaretin ilk şartı.
Sayfa 246
Okur Takip Önerileri
Kimseyi sevindirecek hâlim yok.
Sayfa 246
Bir yerde söz biter: iki kişi karşılıklı kendini tekrarlamaya başlar. Yeni başlayan ilişkiler bile eskir böylece.
Sayfa 246
sizlere sesleniyorum: Yalnız Dostoyevski ile yaşanmaz.
Sayfa 239
Bakıyoruz, bu ülkenin iyiliğini isteyenler bir araya geliyorlar, iyi niyetlerini birleştirmek için bir araya geliyorlar, sonra bir takım tariflerde anlaşamadıkları için her biri bir tarafa gidiyor.
Sayfa 237
Emine Uslu tekrar paylaştı.
ben şimdi kalkıp gel desem sana
hangi sıradan ölü tenezzül edecek bu çağrıya
Sayfa 47Kitabı okudu
FUZULİ, BAKİ ve NEDİM: Biz Türk şiirinin üç gülüyüz, has bahçenin bülbülüyüz.
Sayfa 233
Geçen gün Namık Kemal’le konuşuyorduk. Ona dedim ki: “Böyle giderseniz, yakında Türkçeleştirmediğiniz bir şey kalmayacak.
Sayfa 233
Tarih bir tahriften ibarettir. Tarih, geçmişten geleceğe uzanan ve bugün gördüğümüz bir rüyadır. Bütün rüyalar gibi tarih de yorumlanabilir; ama görülürken değil.
Sayfa 231
Ve biz onlara diyeceğiz ki:
Hesaplaşma günü geldi. Şimdiye kadar yalnız din kitaplarında yargılandınız. Biz fakirler, zavallılar, yarım yamalaklar, bu kitapları okuyup teselli olurken içinizden güldünüz. Ve çıkarınıza baktınız. Hatta gene sizlerden, sizin gibilerden, büyük düşünürler çıktı ve bu kitapların bizleri uyuşturmak için yazdıklarını ileri sürdüler. Biz zavallılar, ya bu düşüncelerden habersiz kaldık, ya da bunları yazanları bizden sanarak alkışladık. Yani uyuttular alkışladık, uyandırıldık alkışladık.
Sayfa 225
Emine Uslu tekrar paylaştı.
İslam literatüründen ve tuhaf gelecektir; lakin Johan Sebastian Bach'ten edindiğim bir alışkanlığım var.
Her yazımın sonunu "Soli Deo gloria"
(Yalnız Tanrı'ya şükürler olsun) ve "الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ" (hamd yalnızca alemlerin Rabbi Allahadır) ile bitiriyorum.
Hissiyatı da gücü de pek tesirli.
Muhammed Nurullah Yiğit
@amphetazolam
·08 Haziran 2023 00:45
İçim daraldığı, canım sıkıldığı için yazıyorum bu satırları. Yazmazsam ruhsal bir bunalım içine girecekmişim gibi geliyor. Doğrusunu istersen, sevgili okuyucu, yazı yazmak beni ziyadesiyle rahat hissettiriyor. Kimseye eyvallahım olmuyor yazarken, kimsenin nazını çekmeme gerek kalmıyor. Yazım, beni bütün dikkatiyle dinliyor. Bir an olsun bana
Yetmez mi beni sokman amansız cefalara
Sayfa 133
Vurgunum gözlerine, o gözler acır bana
Sayfa 132