Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Hilal Tuna

Hilal Tuna
@HllTN
Lisans
21 Aralık 1992
12 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Burası benim dünyamdi ,kendimi müthiş güvende hissettiğim ve sonsuza kadar süreceğine inandığım dünyam
Reklam
Dudakları ve nefretini bir sır gibi dişlerinin arasında gizli tutuyorudu. (sf.48) Düzlüğe ulaşmışlardı artık.Son kez geriye baktı, gölge gibi uzanan mavimsi dağlar uzak ve ulaşılamadı.Sisli gökyüzünde,dağların yavaş yavaş yok olduğu yerde kendi çocukluğunu görür gibi oldu.(sf.82)
İçinden bir şey hayır diyorsa sen de hayır demelisin

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
... acılar korkaktir,yaşamayı fazlasiyla talep edersek korkup geri çekilir,bu talep ruhumuza gömülü aşırı ölüm isteğindendaha güçlü bir şekilde etimize gömülüdür.
Delikanlı ülkesinde söylenen eski bir atasözünü anımsadı :En karanlık an, şafak sökmeden önceki andır.
Sayfa 155Kitabı okudu
Reklam
Bize acı veren sadece kaslarımız ve gövdelerimiz değildi;kimi zaman zihinlerimiz, çarpık kollarımızdan ve bacaklarımizdan daha fazla ilgiye ihtiyaç duyuyordu
Sayfa 160Kitabı okudu
"Çünkü bildiğiniz gibi dünyada hiçbir şey, hiçlik kadar insan üzerinde baskı yapamaz "
Faşistler,devrimciler gibi sözlerden urkuyoruz.Bence sorun bu ürkütücü sözlerde değil .Bütün savaş ezenler ve ezilenler arasında.
Maalesef okurken yabancı gelmiyor olaylar. Günümüz aile yapısında da karşılaşıyoruz yaşadığımız dönemde bir -Yürek Çöküntüsü- "Sonra birdenbire ölmüş olduğunu ya da içinde birşeylerin ölmüş olabileceğini düşündü,böyle ağır ağır ,sessizce akıyordu kanı.Bir ceset gibi soğuk yatıyordu bedeni,sıcak elleriyle ona dokunmaya korkuyordu."
#SahafMendel
İnsanları kendimize bağlamak ve tüm yaşamların en acımasız düşmanı olan fanilik ve unutulmusluk karşısında kendimizi müdafaa etmek için yaratıldığını bilen ben unutmuştum onu Okurun kavrayış yeteneğine göre kitapların kendi kaderleri vardır #sahafmendel Bir insan 36 yıl boyunca aynı masada oturursa doğal olarak orası onun evidir #sahafmendel Kısa bir kitap olmasına rağmen iki öyküde bambaşka yerlere götürüyor okuyucuyu okuyacaklara keyifli okumalar
Sayfa 109Kitabı okudu
Reklam
Ey dağların,denizlerin öbür tarafındaki insanlar ,siz ki mavi göğün altında yaşıyorsunuz ,savaş neyimize gerek?Ben toprağım ,bana bakın !Ben herbiriniz için aynıyım ve sizde benim gözümde esitsiniz .Benim için en önemli olan sizin sözleriniz değildir.Ben sizin dostluğumuzu muhtacım ,çalışmanıza ,beni izlemenize! Şaban izine bir çekirdek, bir tohum tanesi atın ,size yüz katını vereyim ,küçük bir fidan dikin kocaman bir çınar vereyim !Evler kurun temel olayım !Üretim cogalin ,hepinize güzel bir barınak olayım !Derinim , yuksegim ,buyuyum,için buçağım da yok ..Hepinize yeterim ben ...
Söyle bana Toprak Ana,gerçeği söyle:İnsanlar savaşmadan yaşayamazlar mı?
İsteyip istemediğimi doğru dürüst bilmediğim fakat neticesi alehime çıkarsa istemediğimi iddia ettiğim bu nevi söz ve fiillerinin daimi bir mesulunu bulmuştum.Buna içimdeki şeytan diyordum;mudafaasini üzerime almaktan korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve kendi suratıma tüküreceğim yerde , haksızlığa,tesadufun cilvesine uğramış bir mazlum gibi nefsini şefkat ve ihtimama layık görüyordum.Halbuki ne şeytanı azizim ,ne şeytanı ?Bu bizim gururumuzun ,salakligimizin uydurması...İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu...İçimizde şeytan yok ... İçimiz de aciz var ...Tembellik var ...İradesizlik bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey ; hakikatleri görmekten kaçmak itiyadi var ...
Sayfa 424Kitabı okudu