Fazlıcan özdemir
@Honey42
İnsanlar kötüydü, kitaplara sığındım...
Cemil meriç
İnstagram: fazlican42
denizci
Bülent Ecevit Üniversitesi
İstanbul
54 okur puanı
Haziran 2019 tarihinde katıldı
331 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Okur Takip Önerileri
Sonradan körleşmedik, hep kördük, gören körler mi, gördüğü halde görmeyen körler.
Sayfa 320Kitabı okudu
Körler ülkesinde tek gözlü kral olur.
Sayfa 102Kitabı okudu
Doğum hastalık, ölüm Allah’ın emri. Anladık! Fakat ne bileyim, özlediğin bir işte çalışmadan, içine doğduğun şu dünyanın ötesini berisini hiç görmeden, taş üstüne taş koymadan, bir ağaç cağız olsun dikmeden yaşamak ve böylece dünyadan defolup gitmek de Allahın emri değil a!…
Sayfa 57Kitabı okudu
Adalet uygulanmıyorsa, namussuzluk örtbas ediliyorsa ve inançlarını koruyan insanlar acı çekiyorsa, sizin gerçekliğiniz ne işe yarıyor peki?
“Bak dinle beni.” Dedi furi. “Sana hiçbir zaman gül bahçesi vadetmedim ben. Hibir zaman kusursuz bir adalet vadetmedim…”
Sayfa 121Kitabı okudu
İnsan olmak çok zor sultanım. Dünyada çok şey kolay da, insan olmak zor.
Sayfa 146Kitabı okudu
Ölüm yok diyordu Dursun dede… insana ölüm yok. İnsan muhabbete, insan sevgiye doğuyor. İnsan sevgiye doğmuyorsa insan olamazdı, o zaman ölürdü işte… insan insana doğuyor
Sayfa 145Kitabı okudu
İnsan çok güzel bir yaratıktır Ağam, ağlayan, gülen, seven , hele de seven
Sayfa 78Kitabı okudu
Gönül bir sırça saraydır, kırılırsa bir daha bitiştirmek zordur.
Sayfa 41Kitabı okudu