Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
☆Jîndar☆
☆Jîndar☆
@KeSp
İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi.
70 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Dımdım Kalesi, 17. yüzyılda yaşanmış bir savaşı anlatan tarihsel bir romandır. Kürtlerin huzurlu biryaşam sürdükleri, adını kurulu olduğu Dımdım Dağı'ndan alan Kale, sağladıkları güvenli ve adil ortam sayesinde canlı bir ticaret merkezi özelliği kazanmıştır. Bu durum hem Osmanlıların hem de İranlıların iştahını kabartmaktadır. Üstelik Kale, doğuya açılan yol üzerindedir ve onu düşürmedikçe her iki ordunun da ilerlemesi, yeni topraklar ele geçirmesi mümkün olamamaktadır. O güne değin Kale halkı kâh Osmanlı'nın, kâh İran Şahı'nın saldırılarına karşı sık sık kendini savunmak durumunda kalmıştır. Sonunda İran Sahi o zamana değin oluşturduğu orduların en büyüğüyle Kale'yi kuşatır. Kadını erkeği, genci yaşlısıyla tüm kale halkı, özgürlüğünü savunmak için savaşır. O güne kadar kentin düzenini sağlamış olan, cömertliği ve yiğitliğinden ötürü halkın 'Altın Pençeli' unvanını verdiği Xano isimli Kürt, direnişe de önderlik etmektedir. Kale savaşçıları, işgalcilere karşı yürüttükleri çetin direnişin sonunda yenilirler ve işgalci güçlerce acımasızca katledilirler.
**
Her canlı kendi sürüsü içinde mutlu yaşar. Dımdım Kalesi, belki o dönemlerde iranın en amansız en zor yerinde kurulmuş ve kürtlerin yoğun olarak yaşadığı bir kaledir. ama malesef bir tarftan osmanlının baskısı bir taraftan da iran'ın yoğun baskılarına karşı bir türlü teslim olmayan, esaret altına alınmaktan çok topyekün ölümü kabullenen bir halkın destanıdır. yaşam, aşk ve yine İHANET. mutlaka okunulması gereken bir kitap.
Her şeyden önce roman, Paris’in en kötü kokan ve pislik içindeki bir pazar yerinde başlar. Fransızca’da adının anlamı kurbağa olan Grenouille’in doğumu ilk sahnelerdir. Sonrasında Grenouille’in yaşadığı dönemdeki duygusuzluklar, nefret, sınıf çıkarları, bireyselleşme olgularının bol olduğu bir ortam anlatılmaktadır. İlerleyen sayfalarda
Etnik kökeninin bilincin de olmak ya da olmamak, bir kargaşa coğrafyasında var olmanın ezikliğiyle kendini bulabilmek ve kökeninin gerçekliğiyle umuda sarmalanmak ve yaşanmışlıkların zorluklarını dile getiren bir halkın , yerin ayırdını yaparken kültürel motifleri, iktidar sekanslarını ve direniş hikayesini her daim kadrajda tutar. Gayet güzel akıcı bir eser ön yargıları bırakıp kitabı şiddetle tavsiye ederim. iyi okumalar şimdiden..
Okur Takip Önerileri
Tutunamayanlar
Ölümden, unutulmaktan öteye götür. Birlikte tutunamayalım.
Çok okunmamamıza rağmen çok popüler olduk Olric.
Kitap benle konuştu ben zorla içine girmedim. Beni çağırdı, gelişime sevindiniz mi? Evet çok sevindik gerçek tutunamayanların beni bulması güzel oluyor. Nasıl buldun kafamdakileri? Ya da sen de benim gibi boğulup yolunu mu kaybettin? “Kayıp mı oldum bilmiyorum. Hala yalan söylüyorum, olmak istediğimle olmak istemediğim kişi aynı yerdeyim.”
Yukarıda yazdıklarım yazarın iç dünyasıyla bağ kurduğumda kafamdan geçenlerdi. Bazen
- “Kitap için de kitap yazılır.” hissini uyandırır. Okuduğum her satır da ona karşılık bir cevap verme hissi uyandı. Benim kitaplarla ilişkim hep böyle olur, misafirliğe gitmem birlikte bir yolculuğa çıkarız. Kimse benim kahramanım değil. Hayat bir kahramanlık hikayesine yer verecek kadar da ucuz değil…
- Genelde yazarları okumamın birinci şartı durdukları yer beni onlara daha yakın hissettirir. Geniş bir görüş yelpazesine sahip insanların hayatla bağları kopuk değildir. Bilmedikleri bir şey yaratmazlar; oldukları çevreyi, dünyayı çok iyi gözlemlerler bu da onları kelimelerin efendileri yapar. Oğuz Atay bende bunları yarattı. Güzel bir kalem, güzel bir yazar. Bu arada çok da güzel gözleri var.:)))
Tutunamayanların içeriğini anca tutunamayanlar anlar o yüzden ne anlatsam bilmiyorum. Denizi anlatmamla denize girip o hissi hissetmek çok başka bir şey, bende yarattığı duyguyu belki de bir başkasında uyandırmaz. Herkese şimdiden iyi okumalar diliyorum..
“Bu hayatta her şeyiyle güvenebildiğiniz en az bir kişi olmalı. Yoksa kendinizi hep yalnız hissedersiniz. İnsanların çoğu yalnızdır o yüzden, yapayalnız. Yaşananlar kelepir bir hayatın ikinci el versiyonu gibidir. Yaptığınız hiçbir şey size ait değildir, benliğinize, özünüze. Hayatınız, tümüyle güvensiz bir ortamın mecburen size yaptırdıklarından ibarettir.
“Saf çocukluk halinizden geriye yüzünüzde ‘memur gülüşü’, dudaklarınızda ‘gammaz öpüşü’ kalır. Öptüğünüz yer kirlenir, güldüğünüz zaman herkes incinir. Elinizde etrafı yeşil dantelli beyaz bir mendil de yoksa temizleyemezsiniz hiçbir yerinizi.
“Ben Serap’ı böyle sevdim, en saf halimle, uzaktan.”
Yaşadığımız bu nefes aldırmayan, “tuhaf” dönemin Diyarbakır’da başlayıp İstanbul’a, oradan Zürih’e uzanan ve Nusaybin’de sonlanan hikâyesi... Muktedirlerin kirli sırıtışlarına inat, hülyasının, serabının üzerine titreyen, acısını içinde koyultsa da yalan ve şiddet üzerine kurulu “zulüm makinesini” sabırla, mizahla, yoldaşça dayanışmayla, zekayla maskara eden insanlar: Kudret, Bedirhan, Sema, Mutlu, Zeliha ve sonrasında Celal. Hayatı “büyük insanlık”a zehretmeye yeminli o “makinenin” katı/soğuk gerçekliğine bir an olsun gevşemeyen bir varoluş mücadelesiyle, bilgece bir meydan okuyuşla göğüs geren karakterler.Kitabı şiddetle tavsiye ediyorum, gerçekten yazılan kitapları arasında en güzeli,iyi okumalar şimdiden..
Zé büyüdü. O artık bir delikanlı. Hala soruyor, sorguluyor ama tabiki değişiklikleri var. Zé artık gönül işleri ve hayat telaşı içinde tutkuları, yapması gerekenler ve yapmak istedikleri arasında insanın büyümesiyle yaşadığı sorumluluk alma duygusunu tadacaktır. Açıkçası kitap ilk kitap olan "Şeker Portokalı"gibi olmasa da, gayet güzel ve akıcı bir kitap. Kitabı tavsiye ediyorum, iyi okumalar şimdiden...
Benim Adım Kırmızı, hem Orhan Pamuk’un en çok dile çevrilen ve en çok hayranlık duyulan eseri hem de modern edebiyat tarihimizin en çok okunan kitabı. Orhan Pamuk’un “en renkli ve en iyimser romanım”, dediği Benim Adım Kırmızı, 1591 yılında İstanbul'da karlı dokuz kış gününde geçiyor. İki küçük oğlu birbirleriyle sürekli çatışan güzel Şeküre, dört yıldır savaştan dönmeyen kocasının yerine kendine yeni bir koca, sevgili aramaya başlayınca, o sırada babasının tek tek eve çağırdığı saray nakkaşlarını saklandığı yerden seyreder. Eve gelen usta nakkaşlar, babasının denetimi altında Osmanlı Padişahı’nın gizlice yaptırttığı bir kitap için Frenk etkisi taşıyan tehlikeli resimler yapmaktadırlar. Aralarından biri öldürülünce, Şeküre’ye âşık, teyzesinin oğlu Kara devreye girer. İstanbul'da bir vaizin etrafında toplanmış, tekkelere karşı bir çevrenin baskıları, pahalılık ve korku hüküm sürerken, geceleri bir kahvede toplanan nakkaşlar ve hattatlar sivri dilli bir meddahın anlattığı hikâyelerle eğlenirler. Herkesin kendi sesiyle konuştuğu, ölülerin, eşyaların dillendiği, ölüm, sanat, aşk, evlilik ve mutluluk üzerine bu kitap, aynı zamanda eski resim sanatının unutulmuş güzelliklerine bir ağıt. Kitabı okumanızı tavsiye ederim, iyi okumalar şimdiden..
Yazarın başından geçen eski bir aşk hikayesini onun deyimiyle " sosyal edebiyat" la harmanlayarak okuyucularına sunduğu samimi bir kitap. Özellikle ana karakterin hiçbir zaman pes etmeyen tavrı dikkat çekiyor. " Ben olsam milyon kez pes etmiştim " diyorsun ama o etmiyor ve sonucu ne olursa olsun amacına ulaşıyor. :)
İçerisinde her insana hitap edebilecek olan anlamlı ve gayet güzel cümleler yer alıyor. Okunmaya değer bir kitap bence. Ama gel gelelim ki, hayat böyle bir şey. Herkesin ayrı bir zevki var.. Bana göre güzel alıcı ve alıntılı olmadı da ayrıca bir güzellik kaymış, iyi okumalar şimdiden.
Kitap başta ne kadar yazarın kendisiyle sohbetiymiş gibi gözükse de aslında bir mektuptur. Bu mektubu Felix Nathalie’ye yazdığı ve yaşadığı büyük aşkı tüm detaylarıyla anlatır. Felix, Kontes Henriette de Mortsauf adındaki bu genç kadının güzelliğini, vadinin adı olan “Zambak“la özdeşleştirir. Felix 2 aşk yaşamış ve bunların arasına sıkışıp
Cimri
İlk tiyatro okumamı bu güzel eserle başlatmış bulunmaktayım.İyi ki bu kitapla başlamışım tiyatro okumaya çünkü tiyatro okumaya hep önyargıyla bakıyordum; karakterler karışır, olayı anlayamam, sürükleyici olmaz gibi düşününcelerim vardı.Bu kitapla bu düşüncelerimi aştığım için mutluyum. Kitabın adının hakkını sonuna kadar verdiğini düşünüyorum. 'Cimri' kelimesinin anlamını Harpagon karakteriyle iliklerinize kadar hissedeceksiniz.Ama bu bizim bildiğimiz cimrilerden değil ' cimrinin de cimrisi '.Düşündüğü tek bir şey var 'para'.Hatta bazı yerlerinde" yok artık bu kadar da cimrilik olmaz " diyececeksiniz.Ve çok güleceksiniz. İnanılmaz keyifli bir okumaydı, okurken çok eğlendim.Konu hiç sıkmıyor, renkli karakterler var, diyaloglar efsane...Bir solukta okunabilecek film tadında bir eser.Kesinlikle tavsiye ediyorum.Keyifli okumalar. Herkese keyifli okumalar şimdiden;)
Kaplanın Sırtında
Zülfü Livaneli’nin son romanı Kaplanın Sırtında-İstibdat ve Hürriyet, Sultan Abdülhamid’in h’al edildikten sonra Selanik’te geçen sürgün yıllarını (1909-1912) konu ediyor. Livaneli, kitapta, büyük ölçüde, Selanik sürgünü boyunca Abdülhamid ve ailesine bakan askerî hekim Atıf Hüseyin Bey’in anılarından yararlanmış. Atıf Bey’in kendisi de roman
Sessiz Ev
Roman üç kuşağın dönüşümünü anlatıyor. Ilk kuşak selattin bey ve eşi fatma hanım,ikinci kuşaksa oğulları doğan bey ve eşi gül hanım son kuşaksa çocukları faruk bey,nilgün ve metin bulunmaktadır. Romanda her karakter kendi içinde bir çatışma,tutarsizlik dönüşüm yaşarken bu gerginliği hem birbirlerine yansıtmakta hemde bir arada kalmaktan kacinamamaktadir.
Roman türü bakımından alışılmış roman anlatımın çıkmasıyla birlikte okuyunca esaslı bir etki birakmaktadı. Kuşkusuz genel itibariyle okuma oranın düşük olduğu bir toplum içerisinde bu ve benzer türdeki eserlerin geniş kitlelerce hak edilen değer ve ilgiyi göstermesi pek de mümkün değildir. Bu açıdan eserin şu an için kısıtlı bir çevreye hitap ettiğini ifade etmek pek yanlış olmayacaktır.
Ama kitap çok etkiliyici ve akıcı bir tarzla yazıldığı için okuyuculara tavsiye ederim, şimdiden herkese iyi okumalar dilerim..
Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana
Yaşar Kemal, Bir Ada Hikâyesi başlıklı dörtlemede Anadolu coğrafyasında farklı etnik ve dinî kimliğe sahip insanların Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra yaşadıkları dramı şiirsel bir anlatımla yansıtır. Dörtlemenin ilk kitabı, Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana, savaş sonrasında yaşadıkları travmaların üstesinden gelerek öz kimliğini yeniden inşa etmeye çalışan insanların çabasını anlatmaktadır. Hıristiyan Rum Vasili ile Müslüman Türk Yüzbaşı Poyraz Musa’nın sığındıkları adada kendi ben’leri, ötekiler ve doğa ile ilişkileri dile getirilmektedir. Yaşar Kemal, mübadele sonrasında Karınca (Mirmingi) adasında yaşananları dile getirirken “insan gerçekliği”ne odaklanmaktadır. Yazar, çokkültürlü yapının birlik ve beraberlik sayesinde korunabileceğinin altını çizmektedir. Azınlığa mensup olan insanların yaşadıkları toprağın değerine sahip çıkarak adayı yurt edinme sergilemektedir. Bu romanda yazar savaş karşıtı bil kullanarak verdiği yıkımı anlatarak büyülemiştir. Bu dörtleme serisini tavsiye edecem şimdiden kitabın büyüsüne katılmanız dileğiyle iyi keyifli ve bol kahveli okumalar dilerim..
