Yapmak istemediğin bir şeyi yapmak zorundaysan eğer, bunun gerilimini taşımak kalkıp paşa paşa yapmaktan çok daha zor gelir sana, ağır gelir.
Sayfa 219Kitabı okudu
Senin hayatın benim sana demediklerim kadar noksan.
...yanılıyorsun azizim, diyor doktora, cenneti güzel kılan aslında ele geçirilemeyişidir!
Sayfa 24Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kendi hasretinin sebebi kendin oluyordun, başkası değil.
Sayfa 135Kitabı okudu
Dünya öyle bir yerdi ki acının da, mutluluğun da dahası, daha fazlası hep vardı.”
İnsan dediğin gökte bulut. Yaşam ne yana eserse o yana sürükleniyormuş.
Yaşamı da ölümü de aşmıştım, çünkü artık ne yaşama arzusu duyuyor, ne de ölümden korkuyordum. Hiçbir şey istemiyor, hiçbir şey ummuyordum. Hiçbir şeyden korkmuyordum. Bu yüzden özgürdüm. Çünkü yaşamımız boyunca bizi köleleştiren isteklerimiz, umutlarımız, korkularımızdır. Özgürlüğüm onları öfkelendiriyordu. Hala istediğim, hala korktuğum, ya da hala özlediğim bir şey kalmış olması hoşlarına giderdi. O zaman beni bir kez daha köleleştirebilirlerdi.
Yaşlandığımı
düşündüm. Çocukken kırkıma gelince hayat çoktan rayına oturur
sanıyordum. Yanılmışım. Evde bir şey unuttuğu için yolun yarısında geri dönenler gibiydim.
Saçmalama ayrıcalığına, bütün canlılar içinde yalnızca insan sahiptir
Beklemek ne kadar sürer?
Bir ömür ve belki hatta sonrasında da. Beklenen gelene kadar değil, gelmeyişi boyunca.
İnsanlar mutlulukla başa çıkamıyorlar bir türlü.
İnsanların en ortak duygularından biri insanların içinde kendilerini yabancı hissetmeleriydi. Yalnızlık ne kadar evrensel...
Bir şeyler elimizden alındığında, geride kalam şeyler daha değerli olur.
Kandırılmış olmam değil, inancımı kaybetmiş olmam beni öldürdü...
Acı çekenler başkalarının acı çektiğini hissederler.
