Dikkat spoiler içerir…
Masumluğu ile içimi ısıtan fakat barındırdığı acı gerçeklikle beni çokça düşündüren sonunda çok üzüldüğüm bir roman
Her yere binaların dikildiği Pal Sokağı'nda çocukların özgürce oynayabileceği tek bir yer vardır "Arsa", burası onların vatanıdır, yoksul çocukların en büyük zenginliği arsaları. Vatanımız dedikleri arsayı sahiplenmiş, onu başkalarından korumak için kendilerini asker ilan eden çocuklar; bu arsayı ele geçirip top oynamak için sahip olmaya çalışan diğer asker çocuklara karşı savaşmak zorundalar. Savaşı kurallarına göre oynamak, plan yapmak, strateji geliştirmek, cesarete saygı göstermek, hainliğe asla prim vermemek, yine de hainlik yapanı ele vermemek. Ah Ah Nemecsek üzümlü kekim güzel kalpli bir çocuk
İnanın, Pal Sokağı'ndaki çocuklardan öğreneceğimiz çok şey var.
Sonunda iki damla gözyaşı döksemde iyiki okumuşum dediğim bir yapıt…
