Lilith
@Minnakcekirge
Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk hiçbir yere gitmiyor...
17 Kasım
124 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Yatağımın karşısında bir pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım, kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım…
Sayfa 594
“Sen nerden bileceksin? Daha kendini bilmiyorsun ki!…”
Sayfa 207
Hepiniz birer gevezeden ve farfaracıdan başka bir şey değilsiniz! Küçücük bir acınız olsa, on paralık yumurtası için ortalığı birbirine katan tavuklara dönersiniz! Üstelik burada bile başka yazarların düşüncelerini çalarsınız! Ruhlarınızda bağımsız bir yaşamdan iz bile yok! İspermeçetten yapılmış yaratıklar! Damarlarınızda da kan yerine serum dolaşıyor! Hiçbirinize inanmıyorum! İlk işiniz, ne pahasına olursa olsun insana benzememektir!
Sayfa 207
Okur Takip Önerileri
Hastalandığım gün ne diye gelip beni buldun? Belki de ölüm beni çok daha sevindirecekti?
Sayfa 206
“ hepiniz beni bıktırdınız, şurama getirdiniz ve… ben yalnız kalmak istiyorum. “
Sayfa 206