"Böyle bir devinimle ayağa kalkan biri otele, bir tiyatroya, bir trene, bir eğlenceye değil ölüme gidebilirdi sadece. Bu iblisler salonundaki hiç kimse bu adamın evinde, bir bankada, ne de akrabaları katında dayanağı kalmadığını, burada son parasıyla, belki de hayatıyla kumar oynadığını, şu andaysa bu yalpalayan adımlarıyla herhangi bir yere, ama mutlaka hayatın dışında bir yerlere gittiğini hemen anlardı."
Sayfa 35