Rmys
@Rmysmey
Ne farkeder demişim bilmeden farkı istemişim..
21 okur puanı
Ocak 2017 tarihinde katıldı
Bundaki 'okuma tutkunluğunu' anla ki , çantasında ekmek gezdireceğine, mum gezdirirdi.
Yaşama sevinci dediğimiz duygu ne garip...Çıkıp gittikten sonra insanın içinde, utanca benzeyen buruk bir şey bırakıyor.
Sayfa 158
Insanları bu kadar utanmaz yapan savaşlar mı acaba ?
Sayfa 109
Okur Takip Önerileri
Kendi değerimizdekilerin ya da kendimizden üstün olanların pisliğini neden pislik saymıyoruz. Biz ancak kendimizden aşağı gördüklerimizin pisliklerinden iğreniyoruz.
Sayfa 110
Herkes tarih okuyor albayım, bugüne değer veren kalmadı . Bugün zaten yaşanıyor, asıl geçmişte ne olmuş bakalım ?
Kişiliği korumak için bazen yaşamamak gerekiyor.
Sayfa 68
Yeryüzünde hiçbir şey insan ruhuna 'hiçlik' kadar baskı yapmaz.
Sayfa 45
Oysa insanlar için doğal yaşam , insanca yaşamdır.
Acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman
acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim.
Ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın başından başlayabilirim.
Gecenin üçüdür en uygun zaman, bahse girerim. Düşünün: sabah çok yakın oysa ışıltı yok ortalıkta neredeyse gece bitmiş ama sürmekte karanlık
Her şeyin tamam olması ve kendimi daha az yalnız hissedebilmem için, idam günümde çok izleyici bulunmasından ve bunların beni hınç dolu haykırışlarla karşılamalarından başka isteyecek bir şeyim kalmıyordu.
Sayfa 117
Sonuç olarak insanın sonunda alışamayacağı düşünce yoktur.
Sayfa 109
Düşümü gerçekleştirmekten korkuyorum, çünkü o zaman yaşamak için bir sebebim olmayacak.
Sayfa 66
Henüz sahip olmadığın bir şeyi vaat ederek gidecek olursan , onu elde etme arzunu yitirirsin.
Sayfa 36
İnsan her zaman aynı insanları görürse bunları yaşamının bir parçası saymaya başlar. İyi, ama bu kişilerde bu nedenle yaşamımızı degiştirmeye kalkışırlar. Bizi görmek istedikleri gibi değilsek hoşnut olmazlar canları sıkılır. Çünkü efendim" herkes bizim nasıl yaşamamız gerektiğini elifi elifine bildiğine inanır.Ne var ki , hiç kimse kendisinin kendi hayatını nasıl yaşaması gerektiğini kesinlikle bilemez ..."
Sayfa 29
Sevmekte yorulur
Bir adam bir kadın var içimde iyice anladım
bana bunu sessizce anlatıyorlardı
bir yerde onlarin yönlerinden alımlı bir zarf katlanmıştı.Uzaktaki bulvarların geceye vurdukları çağırmasız kır günlerini zararsız akrepleri uzunlamasına yaşayıp yatay bir çocukla kalkan bir sürü alışkanlıklar taşıyan insanlığımızın gülüşü yalnızlar çarşısında çağrılmış gümüş seslerini aynadaki yüzlerin başkası sevsin diye en seçkin yerine bir şal gezdirirdi . İnsanlığımiza bir şey getirirdi yalnızlarla...
Sayfa 36
Zaten muhitimden uzak duruşumun, vahşiliğimin bir sebebi de kitaplarda tanıştığım ve benimsediğim insanları muhitimde bulamayışım değil miydi ?
Sayfa 51
