Avareyim, asudeyim, yorgunum
Bilmiyorum neden sana vurgunum.
Ya topla yaralı kırlangıçları
Ya da bu vefasız şarkıyı bitir.
Özgürlüğe giden tutsaklar gibi
Siyah gözlerine beni de götür
Nurullah Genç
Beden bakımından çocuk, düşünce bakımından yaşlıydım, o kadar okumuş, o kadar düşünmüştüm ki, bu geçitlerin dolambaçlı güçlüklerini, bu ovaların kumlu yollarını göreceğim sırada, yaşamı soyut bir biçimde, tepeleriyle tanıyordum.
Ah,gençliğinizin kıymetini bilin. En güzel günlerinizi sıkıcı şeyleri dinleyerek,kaybetmeye mahkum olanı kurtarmaya çalışarak heba etmeyin. Bunlar çağımızın hastalıklı amaçları,yanlış idealleri. Hayatınızı yaşayın . İçinizdeki yaşama sevincini açığa çıkarın! Hiçbir şeyi ıskalamayın. Hep yeni heyecanlar arayın. Hiçbir şeyden korkunuz olmasın...
Çünkü bir insanı etkilemek ona kendi ruhunu vermektir. Etkilenen kişi artık kendi fikirleriyle düşünemez,kendi tutkularıyla yanıp tutuşamaz hale gelir. Sahip olduğu erdemler bile gerçek değildir artık. Günahları bile ödünçtür;demler bile gerçek değildir artık. Günahları bile ödünçtür;günah diye bir şey varsa tabi. Artık bir başkasının müziğindeki bir yankıdan,kendisi için yazılmamış bir rolü oynayan bir oyuncudan ibarettir. Oysa yaşamın amacı kendi kendini geliştirmek, tekamül etmektir. Dünyaya gelme sebebimiz özümüzün farkına varmaktır. Bugünlerde insanlar kendilerinden korkar oldu.Görevlerin en ulvisini,kendilerine karşı olanı unuttular.