Başkasının derdi her derde devadır: Bakar bakar, 'Benden kötüleri de var,' deyip haline şükreder, kendi derdini unutursun. 'Vah vah, tüh tüh,' deyip kâfi merhameti gösterdiğin an görevin biter. 'Ah,' dersin, 'Vallahi çok üzüldüm, ben çıkayım biraz kafa dağatayım.' El derdi insanın kendi derdini unutmak için edindiği zevktir.