Melike Temmuz Ayçil
@Temmuzay
14 okur puanı
Aralık 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
İnsan tahammül edemeyeceğini zannetiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor.
Niçin ilk defa gördüğümüz bit peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatlıyla öteye geçiveriyoruz?
İnsanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rasgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar.
Okur Takip Önerileri
Fakat insanlar nedense daha ziyade ne bulacaklarını tahmin ettikleri şeyleri araştırmayı tercih ediyorlar.
Her şey gelip geçiyordu. Zaman her şeyi kolaylıkla yok ediyordu.
İnsanın kendini bulması uzun sürer
İyi ya, Adam. Büyükler güneşi uyandırmayı bilmezler. Öyleyse Tanrı'nın iyiliği, yarın, olur da, güneşi uyandırıverir. Tüm dingin sonsuzluk için yaptığı gibi.
Acı korkunç bir şeydi! Neden bir anda gelmiyordu, neden büyük bir acı, geldiği gibi hemen geçmiyordu?
Bir çocuk yüreği, unutur ama bağışlamaz.
Büyüklerin bu hep saate bakmak tutkuları inanılır gibi değildi. Özellikle de her şeyin en güzel olduğunu anlarda.
"İnsanları sevmekten pek hoşlanmıyorum da. Sevdim mi de, ölmelerinden korkuyorum"
Akrabalığı oluşturan yalnızca kan bağı değil, aynı zamanda yürek ve akıl bağlarıdır.
Bazıları için ölmek kolaydı. Uğursuz bir trenin gelmesi yetiyordu, tamamdır bu iş. Ama benim için göklere uçmak ne kadar güçtü. Herkes engel olmak için bacaklarımı tutuyordu.
"Önemi yok onu öldüreceğim!"
"Ne diyorsun sen, küçük; babanı mı öldüreceksin?"
"Evet, yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bir gün büsbütün ölecek."
İnsan şarkı söyleyerek çok daha fazla şey öğreniyor.