Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Anıl Çapraz
Anıl Çapraz
@Vicodin9
Psikolog
TOBB ETÜ-Psikoloji/Beykent Üniversitesi-Klinik Psikoloji
Ankara
44 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Kitap son 100 sayfaya kadar incelemek istediği konuda vasat şekilde ilerliyor. Sonraki kısımda insanın yaşamı, varoluşun nedenleri hakkında yenilikçi herhangi bir şey söyleyemese de okuyucunun duygularına ulaşmaya çalışarak bu açığı kapatabiliyor. Benim için farklı bir motivasyon kitabı oldu. Okumanızı tavsiye ederim.
Kitabın sunuş şeklinde Freud’un danışanları ile arasında geçen konuşmalar denmiş ancak bu bir miktar yanıltıcı. Kitabın ana noktası Freud’un vakalarında aslında nasıl başarısız olduğuna odaklanıyor, ortaya konulan kanıtlar inandırıcı olsa da kitap boyunca çizilen Freud imajı sadece para düşkünü, keyif ve ün odaklı, çevresine karşı duyarsız biri olarak gösterilmiş. Bu nedenle ortaya konulan kanıtlar tarafsızca bir şeyi anlatmak yerine Freud’u kötüleyen yanlı yorumlar haline gelmiş gibi duruyor. Eğer çizilen “şeytan” Freud imajını bir kenara bırakabilirseniz meşhur vakalarının arkasındaki hikayeleri öğrenmek için çok faydalı bir kaynak olduğunu söyleyebilirim.
Poe okumak her zaman güzeldir ancak Ölümcül Öyküler için toplanan hikayeler ne yazık ki beni yeterince tatmin etmedi. Özellikle kitabın tanıtımında bulunan aya yolculuk hikayesi belki de kitaptaki en sevmediğim hikaye oldu. İlk kez Poe okumayı düşünüyorsanız bu kitap pek ideal olmayabilir.
Okur Takip Önerileri
Simenon her ne kadar polisiye eserleriyle üne kavuşmuş olsa da insanı derinden analiz edebilme yeteneği azımsanmamalı. Kaçak bu yönden harika bir kitap. Bir insanın birbirine zıt iki farklı yaşantısı dolayısıyla iki farklı “ben”in çatışması. Bir gün dışarıdan gelen bir uyarıcıyla bastırılan eski benliğin yeni benliğe açtığı savaş, yeni benliğin otomatik pilot modunda aslında oldukça kırılgan bir zemin üzerine kurulduğunun ve yıkılmasının kaçınılmaz olduğu bu içsel macerayı okumanızı tavsiye ederim.
Tek kelimeyle mükemmel! Zola kitap boyunca sanayi devrimi ile hızla modernleşen toplumda insanın bir yandan modernleşmeye ayak uydurmaya çalışırken bir yandan da içlerindeki kontrol edemedikleri ilkel vahşi dürtülerinin çatışmasını harika bir şekilde yansıtmış. Kitap boyunca durmadan önümüze serilen tren tasvirleri, tüm cinayetlerin bir şekilde tren yolu ile bağlantılı olması sadece basit bir kurgudan ibaret değil. Sanayi devriminin en büyük simgesi olan trenler sonsuz bir hızda giderken insanların ilkel dürtülerine artık yer yoktur. İşlenilen tüm günahlar belki eski çağlarda büyük bir etki uyandırabilecekken modern çağın içerisinde herhangi bir değere sahip değildir. Hiçbir suç, hiçbir dürtü modern çağın hızını kesemez tıpkı son sürat hızla giden trenin önüne atılan cesedin parçalanıp yok olması gibi.
Konuya karşı biraz ilginiz varsa kitapta geçen gözlemlere denk gelmemiş olma ihtimaliniz yok fakat o gözlemlerin nasıl oluştukları, nelere dayandıklarını anlamak için konuyla ilgili olanlar içim mutlaka okunması gereken bir kitap. Kitleler ile ilgili olarak biraz depresif bir çerçeve çizildiğini de söylemek lazım. Tabii bence bunun sebebi kitle psikolojisini ele alırken yazarın ön koşul olarak Jung kolektif bilinçaltı düşüncesinin kabul etmesiyle alakalı olduğunu düşünüyorum. Bunun yanı sıra Le Bon’un kitabı 1895’de yazmış olmasına rağmen sosyalizm ve sonraki yıllarda oluşacak kitlelerin eskiye göre daha az dirençli olacakları şeklindeki öngörüleri cidden etkileyiciydi. Tek eksi tarafı kitabın 3.bölümü olmuş, ilk iki bölümün tekrarı gibi geldi bana. Keyifli okumalar.
Kitaba başlamadan önce bence yazarın varlıklı bir aileden gelen, New York’da yaşayan beyaz Amerikalı bir erkek olduğunu bilmek önemli çünkü bu kitabın tüm önerilerini etkileyen bir faktör. Kitabın ismi her ne kadar kafaya takmamak ile alakalı olsa da içeriği pek öyle değil. Aslında mutluluk için yapılması gereken tüm önerileri tek bir başlık altında toplasak, sanırım buna; sorumluluk almak diyebiliriz. Yani kısaca kitap hayatınızda bir şeyler ters gidebilir ama bunu düzeltmenin sorumluluğu öyle ya da böyle sizdedir diyor. Burada yaşanılan coğrafya, sosyo-ekonomi gibi diğer faktörler tamamen görmezden gelinmiş(bu yüzden yazarın geçmişi önemli) fakat bu demek değil ki yazarın önerdiği her şey boş ve anlamsız. Ne olursa olsun içerisinde gerçekten sorumluluk almanın ne kadar önemli olduğunu gösteren önermeler var. Hatta ben bu önermeleri bilişsel davranışçı terapinin teknikleri ile oldukça yakın buldum, bu yüzden belli bir oranda işe yarayacağını düşünüyorum. Fakat kitabın savunduğu sorumluluk alma prensibi gerek anlatış şeklinden, gerekse acımasız gerçekleri ortaya koyduğundan dolayı birçok insan tarafından sevilmeyeceği kanaatindeyim.
Polisiye okumayı oldum olası çok sevmişimdir ve polisiye sever biriyseniz bu kitabı kesinlikle okumalısınız. Kitap kurgusu, yazılışı hele sondaki ters köşeleri(evet köşeleri çünkü son sayfaya kadar ters köşeler asla bitmiyor) polisiye severler için hazine değerinde. Kurgusu itibariyle geleneksel polisiye romanlardan ayrılması, kendine has tarzıyla Sekiz Dedektif romanını okumazsanız bence pişman olursunuz. Keyifli okumalar.
Krallar, hollywood yıldızları, büyük şirketlerin yöneticileri, devlet başkanları ve niceleri.. her insanın belki de en büyük zaafı olan kibir konusu hem tarihten hem de günümüzden çeşitli örneklerle eğlenceli bir şekilde anlatılmış. Özellikle otoritelerin kibirlerinden dolayı aldıkları kararları ve bunların aslında ne kadar fazla olduğunu görünce bundan sonra otoritelere güvenmek konusunda güçlük yaşayabilirsiniz.
Tek kelimeyle muhteşem! Uzun zamandır okuduğum en eğlenceli kitap. Karakterlerin hepsi o kadar güzel işlenmiş, olay örgüsü o kadar güzel sunulmuş ki bir noktadan sonra kendinizi Telemachus ailesinin bir üyesi olarak görmeye başlıyorsunuz. Bol bol gülmek ve eğlenmek için bu kitabı mutlaka okumalısınız!
Narsisizm denilince akla ilk gelen isim Kohut bu kitabında narsisizm vakalarındaki aktarım süreçlerini incelemiş. Her psikanaliz kitabı gibi okuması yer yer zor olmakla beraber Kohut’un analizleri ve fikirlerini anlamak için oldukça güzel bir kitap. Özellikle teorik kısımları vaka incelemeleri ile birleştirmesi hem okuma zevkini arttırıyor hem de aktarılan bilgilerin daha kalıcı olmasına yarar sağlıyor.
Serinin ilk kitabı Azazel gerçekten çok başarılıydı. Uzun süredir böylesine sürükleyici polisiye/macera türünde bir kitap okumamıştım. Bu yüzden serinin ikinci kitabı olan Türk Gambit’inden de aynı tadı alacağımı düşünüyordum fakat yanılmışım. Azazel’e göre oldukça sönük bir kitap olmuş hem polisiye hem de macera yönünden. Yine de merak ediyorsanız okunabilir özellikle sonu gerçekten sürprizli. Keyifli okumalar.
Sade’ın tarihteki önemini kuşkusuz kimse inkar edemez. Özellikle dogmalara karşı sergilediği sert eleştirilerin önemi dünya düşünce tarihinde önemli bir yere sahip diye düşünüyorum. Ancak dogmalara karşı çıkmak, onları yenmek demek dogmalardan ortaya çıkan öğretilerin tamamen zıttını yapmak demek değildir. Hatta bu yaklaşım bana göre işin kolayına kaçmaktır. Eğer dogma evlilik dışı cinsel ilişkiyi yasaklıyorsa bunun çözümü durmadan cinsel ilişki yaşamak olmamalıdır. Sade bunu yaparak aslında insanlar üzerinde farklı bir dogma yaratıyor hissi verdi bana. Kitapta geçen ensest ve tecavüz ile ilgili saçma ve gereksiz düşünce kısımlarına eleştirmeye hiç girmeyeceğim, zaten okursanız elle tutulur bir argüman bulamayacaksınız.
Hem uzmanların hem de günlük ilişkilerinde sıkıntı çeken herkesin okuması gereken bir kitap. Toplum tarafından “narsist” kelimesinin bilinen tek anlamı yerine ne kadar farklı tipte narsisizm tipleri olduğunu gösteren aynı zamanda narsisizmin kökeni ve narsist biriyle beraberseniz bununla nasıl başa çıkmanız gerektiği oldukça sade bir dille anlatılmış. Tabii söylenen uygulamaları yapmak inanın hiç kolay değil ama yine de ikili ilişkilerinizde bir şeyler ters gidiyorsa, nedenini tam olarak anlayamıyorsanız, kendinizi kötü hissediyor ama bir yandan da karşı tarafı bırakamıyorsanız kitabı okumalı, zor da olsa verilen uygulamaları denemelisiniz.
R.d. Laing’i anlamak için muhteşem bir kitap olmuş. Kendisinin düşünce olarak David Cooper ve Thomas Szasz’dan ayrıldığı noktalar çok başarılı şekilde açıklanmış. Kendisine gelen eleştiriler olduğu gibi objektif şekilde kitaba konulmuş. Bunun yanı sıra psikiyatri tarihi açısından gerçekten çok ilginç bilgiler barındırıyor. Psikiyatrinin gerçekten neye hizmet ettiği, nasıl değiştirilmeli üzerine uzunca bir süre düşünmenize yol açabilir. Son olarak, R.D. Laing’e gelen teorik eleştirileri bir kenara bırakırsak, kendisinin bence terapi tarihi açısından yaptığı en büyük yararı olan karşınızda bir psikotik hasta olsa dahi onları dinlemelisiniz, anlattıkları bir şeyler var sadece onları duymayı bilmelisiniz yaklaşımı için kendisine ne kadar teşekkür etsek az, tüm psikologların, psikiyatristlerin örnek alması gereken bir figür olduğunu düşünüyorum. Keyifli okumalar.
Alain de Botton okumak her zaman keyiflidir. Her kitabında olaylara gerçekten farklı açılardan bakabilen bunun yanı sıra fikirlerini olabildiğince yalın ve anlaşılır bir şekilde sunması, okuyan için tartışmasız büyük keyif. Ancak bu kitabına gelecek olursak; neden böyle bir kitap yazmış anlayabilmiş değilim. İnanılmaz sıkıcı, fikirler aşırı zorlama, hiçbir şekilde okunacak bir tarafı yok. Şu kitabı biri bana yazarının ismini saklayıp okutsa kim basmış bu kitabı diye sorardım. Eğer Alain de Botton seviyorsanız ve sevginizin aynı şekilde devam etmesini istiyorsanız, bu kitabı sakın okumayın!
Genel olarak psikoloji lisans eğitiminde öğretilen iyi terapist özelliklerinin ayrıntılı bir şekilde incelenmesini içeriyor kitap. Bu yönden psikoloji bölümü mezunlarını bir nebze sıkabilir fakat bunların dışında kitabın özellikle bir bölümünün çok önemli olduğunu düşünüyorum. Seans içerisinde yaratıcılıkla ilgili kısmı anlatan bölüm, üniversitelerde anlatılanların tamamen zıttı. Bir psikoloji öğrencisine terapist olmak nasıl bir şeydir diye sorduğunuzda size inanılmaz katı kurallardan bahsedecektir. İşte yaratıcılık bölümü bunu sorgulamamız gerektiğini bizlere vurguluyor. Seans içinde yapılan yaratıcı eylemler için verilen örnekler ise gerçekten çarpıcı. Bunları yapanların Albert Ellis gibi usta terapistler olduğunu görünce şaşkınlığınız hem artıyor hem de mevcut katı kurallı eğitimi daha fazla sorguluyorsunuz. Psikoloji öğrencileri ve terapistlerin en azından bir şekilde yaratıcılık ile ilgili bölümü okumalarının büyük faydası olacağını düşünüyorum.
Nereden Nereye BDT
Kitabın yazılış amacı çok önemli. Bilişsel Davranışçı Terapi’nin durmadan maruz kaldığı; semptom odaklı olması, yeterince derine inmemesi vs. eleştirilerine harika bir yanıt olmuş. BDT ve Sokrates-Stoacı felsefe arasında olan bağın her ne kadar BDT’ci kuramcılar tarafından göz ardı edilmiş olsa da ne kadar kuvvetli olduğunu her bölümde çeşitli kanıtlarla öğrenebiliyorsunuz. Alanda benim bildiğim kadarıyla bu konu üzerinde bu kadar ayrıntılı bir çalışma mevcut değil. Bu yönden büyük bir eksiği doldurduğunu da söyleyebiliriz. Öte yandan, kitap bazı noktalarda fazlaca tekrara düşmüş gibi geldi bana, anlatmak istediği şeyi çok daha az sayfada anlatabilecekken tekrarlar yüzünden yer yer sıkılmamak elde değil. Eğer BDT ile ilgileniyorsanız, okumakta fayda var tabii ara ara sıkılmayı göze alacaksanız.
Bilişsel Davranışçı Terapi Felsefesi - Rasyonel ve Bilişsel PsikoterapiDonald Robertson · Albaraka Yayınları · 202135 okunma
Kapitalist Uydurmalar
Bu kitabı ilk olarak bir sitede kapitalizmin depresyon ile ilişkisini konu alan bir yazıda denk geldim. Yazı sanki kitap tamamen bunun üzerine eğiliyormuş gibi yazılmıştı fakat okuyunca öyle olmadığını gördüm. Beklentim direkt bu yönde olduğu için üzülmüş olsam da kitabın içeriğinin doluluğu bu hayal kırıklığımın geçmesine sebep oldu. Eğer Zizek seviyorsanız bu kitabı sevmeme ihtimaliniz yok, daha da iyi tarafı kitabın dili Zizek’e göre çok sade kalıyor, haliyle bu da okurken daha faza keyif almanızı sağlıyor. Kitabı okudukça kapitalizmin bizler için yarattığı gerçekliğin aslında ne kadar sahte olduğunu, ruh sağlığımızın, duygularımızın, çalışma hayatlarımızın dolayısıyla ilişkilerimizin ne kadar kolay manipüle edildiğini ikna edici analizlerle ortaya koyuyor. Özellikle kapitalizm ve bipolar arasındaki benzerlik, post-fordizm’in yarattığı sorunlar kısmı çok hoşuma gitti. Görüşünüz ne olursa olsun mutlaka okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Süper Karl
Kitap genel olarak iki bölümden oluşuyor. Bu bölümlerden ilki tamamen Karl Kraus’un ne kadar harika bir insan olduğunu Freud’un ise ne kadar berbat biri olduğunu anlatıyor. Ancak bunu yaparken anlatım şekli hiç gri bölgeye girmeden sanki fantastik bir kitapmış gibi mutlak iyi olan Kraus ve mutlak kötü olan Freud şeklinde karikatürleşmeye başvuruyor. Haliyle bu durum okurken can sıkıcı bir hal alıyor. İlk bölüm fazlaca uzun olduğu için Freud’un karakter olarak sevimsizliklerine ek olarak gerçekten bir psikanaliz eleştirisi asla ortaya koymuyor, basit bir psikoloji lisans dersinde ele alınan tek sayfalık eleştirilerden bir adım öteye gidemiyor, bu yönden çok başarız. İkinci bölümde Karl Kraus’un gazetesinde yazdığı psikanaliz eleştirileri durumu çok az toparlayabiliyor, özellikle prenses vakası psikanalizin ne kadar tehlikeli olabileceği için güzel bir örnek olarak karşımıza çıkıyor. Genel anlamda kitabı başarısız buldum, keşke psikanaliz eleştirisi yerine Karl Kraus’a övgü diye yazılsaymış, içeriği daha iyi yansıtan bir başlık olurmuş.
Hareketsizliğin Hareketi
Oldukça sevdiğim bir konu olmasına rağmen nedense kitaba bir türlü adapte olamadım. Yani diline bakıyorum başarılı, konusu başarılı, parça parça harika ama bütün olarak beni ne yazık ki içine çekemedi. Kitabın içeriğine dair birkaç şey söylemem gerekirse; her ne kadar kitapta aslında hiçbir şey olmuyormuş gibi dursa da aslında çok şey oluyor gibi geldi bana. Evet, dışarıdan baktığınızda hiçbir şey yok, hiçbir şey yapılmıyor ne hareket olarak ne de düşünsel olarak fakat o hareketsizliğin alt boyutunda bir kişinin çöküşünü görüyoruz, benliğinde oluşan 8.5 şiddetinde depremi anbean tanık oluyoruz, dışarıda hareket yok ancak içeride büyük bir doğal afet var. Okurken belki çok kaptıramayabilirsiniz kendinizi belki ama insanın içinde olan parçalanmaya tanık olmak açısından güzel bir kitap.
Sonsuz Düğümler
R.D. Laing her ne kadar anti-psikiyatri akımının önde gelen isimlerinden biri olsa da bu kitapta bambaşka bir konuyu ele almış. Yapılan incelemelere baktığımda kitabın aslında dilin imkansızlığını gösteren deneysel bir girişim olarak gösterilmiş fakat ben tam olarak bu düşünceye katıldığımı söyleyemem. Beş bölümden oluşan kitabın ilk bölümü ebeveyn-çocuk düğümleri, ikinci bölümü düzensiz bağlanma biçimi geliştiren iki kişinin birbiriyle bağlanma yolları aramasının düğümü, üçüncü bölüm ise ilişki içerisinde pasif davranışların, zihin okumalarının düğümü, dördüncü bölüm ilişkide ötekinin her an gidebileceğine dair yaşanan korkunun getirdiği düğüm, son bölümde ise aslında yaşanan tüm düğümlerin özünün bizim içimizde bitmek bilmeyen boşluğun ve onu doldurmaya çalışmamızdan, bunun imkansızlığının düğümünü anlatıyor. Kesinlikle okuyun, bu kadar yoğun ve dil kullanımı olan farklı bir eser bulmak zordur.
Yaratımın Ağırlığı
Rollo May’i çok severim, yaratıcılık üzerine yazdığı kitabı okumak beni her ne kadar başta heyecanlandırmış olsa da fikrinin büyük bir bölümünü bilinçdışı süreçler üzerinden açıklamaya çalışması beni bir miktar hayal kırıklığına uğrattı. Bilinçdışı süreçlerin yanı sıra varoluşçu akımdan geldiği için haliyle kaygının yaratma süreci için ne kadar önemli olduğunu kitap boyunca tekrar tekrar vurgulaması, bunu tek tek açıklayarak gitmesi başarılıyken varoluşçu kaygının nasıl bir kaygı biçimi olduğu üzerine yeterli tanım yapılmadığını düşünüyorum. Ayrıca konuyu çok güzel yerlerden yakalamasına rağmen yaratıcı süreci sadece iş bazında(resim, bilim vs.) alarak kendini sınırlandırmış gibi geldi bana. Oysa yaratıcı süreç dediğimiz şey hayatımızın her alanında bulunan bir özellik. Bir ilişkiyi yürütmek ya da yürütememek de yaratıcı süreçle alakalı diye düşünüyorum. Kitabı okurken, yaratıcı süreç bağlamında romantik, arkadaş, ebeveyn ilişkileri ele alınsa nasıl olurdu dedim. Keşke Rollo May’den böyle bir analiz okuyabilme şansımız olsaydı…
Akıcı, Eğlenceli, Bilgilendirici
İlk olarak, bu aralar oldukça popüler olan Don’t Look Up filminde ortaya atılan “neden insanlar gerçeği olduğu gibi kabul etmezler?” sorusunun nörobilim alanında cevabını alabileceğiniz bir kitap. Bunun dışında okuması kolay, örnekler, sunulan deneyler gerçekten eğlenceli. Ancak her deney için aynı şeyi söylemek pek mümkün değil, biraz olsun popüler bilim takip ediyorsanız genel olarak bilinen bilgilerle de karşılaşıyorsunuz. Her şeye rağmen ilginç kısımların olması klişe bilgilerin olmasını dengeliyor diyebilirim. Özetle 10/6,5 puan veririm.
