Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Zehra U
Zehra U
@ZehraZeren
7 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Acının,Vefanın,Emeğin,Direnmenin Romanı
Kitabı bitirmeden okumayınız.(Spoiler)
Toprak Ana’yı dört defa okudum, bir kez dinledim. Ben çok az kitap gördüm kelimeleri bir enstrüman gibi kullanıp okuyanı böylesi ağlatan. Konusunu bile bile her defasında aynı yerlerde gözyaşlarımı tutamadan okumuşumdur. Özellikler 61. sayfadaki tren sahnesini… O sahnenin aslında Aytmatov’un kendi çocukluğundaki gerçek bir ayrılık sahnesine denk geldiğini öğrendiğimde anladım beni böyle sarsan şeyin samimiyet olduğunu. Veya öğrencilerine ilk ve son dersini canıyla veren oğlun mektubunun derinliğini anlayabilmek beni bu kadar yaraladı. Annenin, Kasım’ın makine yağı ve petrol kokusu sinmiş elinden çıkan ilk ekmeği yediği zamanki gururu savaştan sonra gözyaşlarına dönüştü. Kokular aynıydı ama ekmekte artık başkalarının emeği vardı. Bu bir annenin emekten ve ekmekten başka hiçbir şeyin ölümsüz olmadığını anladığı anlardan biridir. Oysa güzel günlerde o petrol kokusu belki her şey günden güne daha güzele gidecek umuduydu. Fakat medeniyet gelişip her şey kolaylaşsa da insanın yıkıcı yönü, savaşın kirli yüzü, hırsın ilkelliği ilk günkü gibi devam ediyor. Toprak uğruna savaştıklarını iddia eden insanoğluna ise en güzel cevabı yine toprak veriyor: “Ben hepinize yeterim.” Aliman… Katıksız insan… Vefa…. Gerçek sevgi…. Aliman ölümü pahasına Tolgonay’a bir yaşama sebebi verip gittiğinde bazı günahların ne kadar masum olabileceğini düşünüyor insan.
Acele etmeden okuyun lütfen. Her cümleyi dura dura,hissede hissede… İyi okumalar.
Acaba seçmediklerimiz de sandığımız kadar iyi miydi?
Neden bunca zamandır en çok okunanlarda bulunduğunu hala anlamlandıramıyorum. İletisini vermek için kurguyu zorlayan kitapları zaman kaybı olarak görüyorum. Bu da onlardan biri. İntihar güzellemesi de ayrıca son yıllarda edebiyatta çok gereksiz şekilde yer almaya başladı. Burada da bu zorlamayı gördüm ve kitabın basitliğine bir de gereksizlik kattığını söyleyebilirim. Okuyucuya vermek istenen kadim bir mesaj var ki bu kitabın tek değerli tarafı.
Bunun dışında da okumaya değer olduğunu düşünmüyorum.
