Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.29
A.SEÇER
A.SEÇER
@aysegul1000kitap
22 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Yetişin Çocuklar" kitabını çok beğenmiştim geçen yılın sonuna doğru dinlediğimde. Selçuk Şirin'in bakış açısına benzettim ben bu kitabı.
Prof.Dr. Eyüp Sabri Ercan, oldukça yalın ve pratik bir dille anlatmış bu "dünyanın en zor işini."
Kendi payıma bildiklerimi pekiştirdim, üzerine yenilerini de ekledim diyebilirim.
Kitabın alametifarikası bence uygulanabilirliği. Çok küçük yaş için pek bir şey bulamayabilirsiniz belki ama çocuğun sizi bütün iletişim kanallarıyla algılamaya başladığı dönemdeki pek çok günlük sorun ve duruma pratik çözümleri var kitabın. Tüm ebeveynlere ve bu konularla ilgilenenlere gözü kapalı tavsiye edebilirim.
Zweig okumalarımı uzun bir sürece yaymak, iyi bir fikirdi. Çünkü zamanla özlüyor insan onun tarzını, psikolojik bakış açısını, betimlemelerini.
Kitaba adını veren ve diğerlerinden daha uzun olan Karmaşık Duygular hikâyesiyle birlikte toplam 7 farklı öyküden oluşuyor eser. Novella kelimesinin tam karşılığı aslında Karmaşık Duygular. Kapaktaki resim de hikâyede anlatılanlarla birebir örtüşüyor diyebiliriz.
Ben kitabı severek okudum. Her bir hikâyede karakterlerin zaafları, derinlerindeki acıları, hırsları, heyecanları, beklentileri yine yine çok güzel ele alınmıştı.
Bence Zweig'dan her seferinde bu kadar etkilenmenin temel sebebi "herkesle empati" yapma becerisi kazandırması. Bunu gerçekten önemsiyorum ben bir okur olarak.
Mesela bir öyküde aşırı utangaç bir kadının ruh hâllerini anlamaya yoğunlaşırken, başka bir hikâyede ergenlik dönemindeki bir delikanlının duygularına, öbür novellada epeyce karmaşık durumlara anlam vermeye, tolerans göstermeye çalışırken buluyorsunuz kendinizi.
Sonuç olarak; hızla okunan, damakta edebi bir tat bırakan bir Zweig kitabı diyebilirim asļında.
Okumanızı tavsiye eder, şimdiden iyi okumalar dilerim :)
Virginia felsefesi ve edebiyatı hakkında ön bir bilgilendirmeye ihtiyacınız varsa ilk okunacak kitap olmuş diyebilirim.
Bilinçakışı tekniğinden dolayı biraz zor anlaşılabilen ve zor okunan bir yazar Virginia Woolf. Fakat buna rağmen insana ve kadına bakış açısından dolayı mutlaka okunması ve anlaşılması gereken bir yazar da aynı zamanda.
Destek yayınları tarafından çıkarılmış ve Özgecan Şekerci'nin yayına hazırladığı kitap 80 sayfadan oluşuyor. Sesli kitap olarak dinlemeye kalktığınızdaysa yaklaşık bir saatinizi alıyor.
Ben bu kitabı dinledikten sonra yazarın birkaç eserini daha okuma isteği oluştu içimde.
Yoğun ve derinlemesine yaşamış bir yazar Virginia. Kendisinin de dediği gibi "Kadınlar ölçüsüzdür. Erkeklere nazaran ya daha iyi ya da daha kötüdürler."
Son olarak yazara ait bir kitaba başlayacaksanız bence ilk kitap Kendine Ait Bir Oda olmalı kesinlikle :)
Virginia Woolf - Yaşam Bir Düştür Uyanmak Bizi ÖldürürÖzgecan Şekerci · Destek Yayınları · 2020778 okunma
Okur Takip Önerileri
Kitaba adını veren Deli Tarla öyküsü ile birlikte toplam 16 öykü var eserde. Yer yer güldürdü, yer yer hüzünlendirdi. İnsana dair duyguları, zaafları, gündelik olayları hem fazla süslemeden hem de derinden hissettirebilen bir öykü kitabı sunmuş yazarımız bizlere.
Yazara ait bir kitabı ilk kez okudum ve dilini sevdim diyebilirim.
En çok beğendiğim öyküler:
1.Adieu (Elveda) Hala
2.Kâmil'in Deniz Kızı
3.Geçinip Gidiyoruz İşte
4.Çıksın Hâlim
5.Cebimdeki Osman
Gerçek bir çöküşün hikâyesi ancak bu kadar gerçekçi hikaye edilebilirdi. Psikolojik çözümlemeler, betimlemeler, ayrımlar ve insanların hırs ve acizlikleri, son olarak da ölüm olgusunu kafamızda nereye oturttuğumuz -intahar eden ve yaşamaya devam edenler olarak- çok güzel işlenmişti. İki saat bile sürmeyecek bu güzelliği okumadıysanız bence de okuyun.
Epeydir inceleme yazamıyorum yoğunluktan ama bu kitap es geçilecek bir kitap değil. O yüzden çalakalem de olsa yazacağım bir şeyler..
Kitabı yıllardır okumak istiyordum ama kitaplığımda yoktu. Yaklaşık bir yıl oldu alalı ama bir türlü alamadım elime okumak için. Henüz zamanı değil, dedim her elime alışımda.
Ben de kitapların zamanı vardır. Bu kitap için doğru zaman mıydı onu hâlâ çözemedim gerçi
Kitap öylesine okunacak bir kitap değil. Geniş bir dünya görüşüne ve bilgi birikimine sahip olmak şart.
Bu ülke neden böyle sorusunun cevabı var kitapta.
Müstağriplere ağır eleştiriler, baki kalan kişilikler, fildişi kuleler daha neler neler...
Mutlaka okuyun ama doğru zamanda
Yazarın dipnotları Kanaviçe adlı bir bölümde toplanmış ama ora için bile derin bir birikim şart.
Kesinlikle bir daha okunacaklar listesinde!
Kitap tam bir umman. Başı ayrı derin sonu ayrı...Gerçekten şaşkınlıkla ve hayranlıkla okudum. Bu kadar çok şey bilmesine şaşırıyor insan. Ama bunun da ötesinde bildiklerini böyle güzel bağlaması... İşte o kısmı da hayranlık verici gerçekten.
Tabii bu güzelliğin bir nebze zorluğu da var okuyucu için. Kolay değil hızla okuyup geçmek. Sindire sindire, bazen başa geri dönüp okusam da bence kitabı en az bir kere daha okumalıyım.
Yazarlar, şairler, mekanlar, zamanlar, ülkeler, kahramanlar, kahramanlıklar...Kitabın konu yelpazesi ve genel kültüre katkısı çok başarılı.
Sunay Akın'dan ilk defa bir kitap okudum. Son olmayacak. Bu kitabı da fırsat bulursam bir daha okuyacağım.
Ahmet Arif, halkının romantik ve öfkeli, kırılgan ve haşin, umutlu sözcüsü.
Masallardan, destan ve türkülerden beslenen lakin şiirine felsefeden, sanattan da eklemeler yapmayı bilen orijinal bir insan.
İmgelerine hayran kalıp gerçeklerindeki samimiyete de vuruldum açıkçası her bir şiirinde. Tek kitabı olup bu kadar çok yazabilme, her derde, her yüreğe hitap edebilme ustalığıyla yazmış. Kısa ama öz, sade ama yoğun bence şiirleri. -burada kısadan kastım cümlelerdir.-
Kitabın bir bölümünde birkaç şairin fikirlerine yer verilmiş ki bence çok faydalı olmuş Ahmet Arif şiirini anlamak adına.
Kitabında olmayıp dergilerde yayımlanan ya da hiç basılmamış birkaç şiiri de oğlu Filinta Önal sayesinde eklenmiş kitaba. Bu da çok hoşuma gitti.
Bu arada Filinta demişken bu ayki okumalarımda Ahmet Arif ile oğlu Filinta Önal'ın konu edildiği bir yazı vardı Sunay Akın'ın Geyikli Park adlı kitabında. "Hasrettinden Heykeller Yonttum." Ahmet Arif'in nasıl bir baba olduğunu ve oğluna niçin bu adı verdiğini, Aziz Nesin'in konuyla ilgili eleştirisini merak edenlere tavsiye ederim. Ben merakla okumuştum.
Velhasıl bu halk kokulu, mücadele ruhlu, Anadolu renkli şiirleri mutlaka okumalı ara ara.
Fonda Sabahattin Ali şarkılarıyla aktı, bitti gitti adeta kitap.
Birkaç öyküsü dışında basılmış bütün eserlerini okuduğum, kalemini çok sevdiğim usta edebiyatçının hayatına tanıklık ettim usta bir tarihçinin diliyle. Harika yazmış Hıfzı Topuz.
Osman Balcıgil'den Yeşil Mürekkep'i okumuştum daha evvel. Ama detaylarıyla bildiğim bu biyografiyi bir daha okumak hiç de sıkıcı değildi. Üslup açısından bunu daha çok beğendim hatta.
Tanıştıkları ve sohbet ettikleri yer benim için çok anlamlıydı. Kaç insana nasip olur ki sevdiği yazarla sohbet edip sonra biyografisini yazabilmek.
Kitap çok çok güzeldi. Eğer okumadıysanız mutlaka okunacaklar listenize ekleyin bence.
Şimdi bitti kitabım. Öyle buruk bitti ki sanki yazarsam biraz olsun unutacağım savaşın yakıp yıkıp dağıttığı insanımızı.
Aytmatov ikinci dünya savaşında savaşmaya zorlanan, mecbur bırakılan çileli halkını anlatmış eserinde. Tolganay ve Toprak Ananın diyalogları ile yapılan geriye dönüşlerle anlatılıyor hikaye.
Bir kadının savaş yüzünden eşini, evlatlarını son olarak da gelinini kaydetmesine rağmen dimdik duruşunu okuyacaksınız kitapta. Canbolat'ın kitaba konu olamayan umutlu hikayesini ya da...
Yer yer gözlerim dolu dolu okudum. Tavsiye ederim.
Son olarak: "Söyle bana Toprak Ana, doğrusunu söyle: Savaşmadan yaşayamaz mı insanoğlu?"
Zweig, geç keşfettiğim yazarlardan. Satranç'tan sonra niyeyse yıllarca okumadım. Birkaç aydır yeniden okumaya başladım.
Diğer kitaplarında da hissedilen psikolojik betimlemeler ve samimi itiraflar burada tavan yapmış diyebiliriz. Ve ben böyle kitapları çok seviyorum. Yalansız, hilesiz, samimi.
Tabii ki karakterimiz samimi değil, insanlara yine de tam olarak açmıyor kendini. Ama yazar oldukça samimi :) Zaten son satırlarda çok da önemsemiyor artık insanların onu nasıl yaftaladıklarını. Bu yazdıklarımı kim okursa okusun modunda. Yaşadıklarımı ve hislerimi anlayan zaten yargılamaz, yargılayan da zaten anlamaz beni, diyor. Ne de güzel, ne de gerçek şeyler söylüyor.
Bazı okurlar vardır kitabın içeriğindeki konulardan rahatsız olur. Bu da öyle bir kitap aslında. Ama bence yazarın samimiyetiyle okuduğunda gerçekten ne kadar insanca ve insana dair şeyler yazdığını yoğun olarak hissedersin.
Ha bir de burada anlatılan olayları bizzat yaşamasak da her gün biz de benzer duygu durumlarını ve alternatif vakaları illa ki yaşıyoruz. Yeter ki bu olayları doğru çözümleyip kendimizi bulabilelim.
Kendimizle hesaplaşmalarımızda ve özümüzü bulmada Zweig kadar başarılı olmak ümidiyle.
Ne diyordu yazar: "Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek hiçbir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar."
Kitabı okumayı uzunca bir süre erteledim. Çünkü çok daha bilimsel bir dille yazıldığını zannetmiştim. Sakin ve sessiz bir ortamı bekledim okuma zamanım için. Halbuki kitap hiç de öyle değil. Tatil sonrası bütün velilerime önereceğim.
Bence bu kitabı aile bireyleri - özellikle ebeveyler-, öğretmenler, yöneticiler, işverenler mutlaka okumalı.
Gelelim kitabın içeriğine. Aslında kitabın adı bu anlamda yeterli ama benim beğenmemde etkili unsur şu oldu: Kitap önermelerini bilimsel deney ve araştırmalarla kanıtlarken çok çok sade ve anlaşılır bir dil ve üslup benimsemiş. Bir kitabı herkesin okuyabilmesi önemli bir husus.
Okurken çoçuk eğitiminde ve çocuklarla iletişimde ne çok yanlışa düştüğümüzü gördüm. Basit bir cümlenin bile onların iç dünyasındaki yansımaları hem şaşırtıcı hem de beklediğimden fazla imiş maalesef.
Benzer bakış açılarıyla yazılmış olan Geliştiren Anne-Baba (Doğan Cüceloğlu) kitabından daha çok sey kattı bana, bunu daha işlevsel buldum açıkcası.
Kitaptaki "ödül ve ceza en kolayı, iletişim ve ilişkilerin sağlam yapılandırılması zor olanı" felsefisini anne ve öğretmen olarak uygulamada daha gayretli olmaya karar verdim okuduktan sonra. Bakış açınızı mutlaka geliştirecektir, tavsiye ederim.
JOKOND İLE Sİ YA U
Her ay bir şiir kitabını okuyarak daha da yakından tanımak istediğim usta şairin bu kitabını 24 saatten kısa bir süre okudum diyebilirim.
Çok akıcı şiirler vardı içinde. Daha evvel okuduğum İlk Şiirler, Kuvayî Milliye kitapları gibi bunu da tavsiye ederim.
Sosyalizmle ilgili, 1920-30lu yıllara ait şiirleri içinde benim en çok beğendiğim kısım hem biçimsel hem de konu olarak şaheser diyebileceğim "Jokond ile Si ya u" oldu.
Daha önce okumadığım bir destansı şiirle kitap sayesinde tanışmış olduk. Kitabı ve özellikle bahsettiğim şiiri okuyun bence. Çok farklı bir hikayesi ve derinliği var çünkü.
Beklediğimden çok daha iyiydi. Her ne kadar kötü bir tarihle ve gazeteciliğin hazin sonuyla karşılaşmış olsam da kitap bana çok şey kattı.
Osmanlı ile başlayan gazetecilik serüvenimizde pek çok yanlışı -ve hatta kasıtlı yanlışları- gördüm kitap sayesinde.
Günümüze gelene kadar o kadar olay anlattı ki yazar, özellikle yakın gazetecilik tarihinde pek çok şövalye gazetecimizin aslında o kadar da yiğit olmadıklarını, arka planda bambaşka kulislerin döndüğünü hem üzülerek hem de şaşırarak okudum.
Bu hazin tarihte her şey gazete yazarlarının köşelerindeki yazılardan alıntılarla kanıtlanmış. Bu da eseri gözumde bir kat daha yüceltti.
Kitabın yazarı her ne kadar bu bir siyaset kitabı değil dese de anlattığı konular sayesinde siyaset tarihimiz hakkında da epey bilgilendiriyor kitap.
Dediğim gibi yüksek bir beklentiyle başlamadım ama yazarın üslubunu, olay ve şahsiyetlere karşı nesnelliğini beğenerek okudum.
Bu yıl bütün Falih Rıfkı kitaplarını okumak gibi bir hevese kapıldım. Şimdiye kadar Zeytindağı, Mustafa Kemal'in Mütareke Defteri, Atatürk Ne idi?, Mustafa Kemal'in Ağzından Vahdettin kitaplarını okumuştum. Bu ay da Çankaya ile tanıştım.
Şimdiye kadar okuduklarım içinde en iyisi bu kitabıdır diyebilirim Falih Rıfkı'nın. Çok kapsamlı, daha evvel bildiklerim kadar bilmediklerinin de olduğu, biraz yanlı gibi dursa da aslında objektif bir kitaptı bana göre.
Bir daha okur muyum, diye sorunca kendime ileride mutlaka okurum evet. Hafızamda tutamayacağım kadar çok bilgi vardı çünkü.
Sakin bir kafayla okunsa benim bitirdiğimden daha hızlı okunabilir.
Son söz olarak her vatandaş mutlaka okumalı diyorum.
