– Ön Söz –
❝Burada paylaştığım alıntı ve iletilere ek olarak bazen iletiler kısmında kendi şiirlerimi de paylaşıyorum.
Beğenilme ve beğeni sayısı kaygısında değilim, umarım beğeniye basanlar okuyup beğendikleri için basıyorlardır...
Bazen okuduğumu, bazen hissettiğimi paylaşırım...
Alıntılarda gözden kaçan yazım yanlışları, sayfa numaralarında hata vs. olabilir. Fark ederseniz lütfen uyarın. Düzeltilir.
Keyifli okumalar...❞
Anlaşılabilme umudunu tüketen insanlar, dünyayla ilişkilerini beğenilme üzerine kurma eğiliminde oluyorlar..
Şak Şak Şak (Tekrarı Gerektiren Hallerden Mecburen)
Nedir 1K? Kalkıp da sitede “Okur musun , yazar mısın? Okuduğunu anlatabilen , popüler olma derdinden ziyade paylaşımların ile bilgilendirici misin sen?” diye sorsam, bir çok üyenin “dalga mı geçiyorsun, tabi ki öyleyim.” diyeceğine adım gibi eminim. Peki, sıra geldi şimdi ikinci soruya: “sitede bulunma amacın nedir, açıklar mısın bana?”
-
Ne kadar da 1000K, İnstagram, Facebook, Twitter vs vs vs :)
Anlaşılabilme umudunu tüketen insanlar, dünyayla ilişkilerini beğenilme üzerine kurma eğiliminde oluyorlar, kurtulması güç bir tuzağa düştüklerini fark edemeden. Çünkü, beğenilmeyi merkez alan bir dünya, insanın kendi içindeki giderek daha sıkı kilitlenmesine ve çıkışı bulunmayan bir yalnızlığa gömülmesine neden olabilir. Dolayısıyla, kendini var edebilmesinin tek yolu da beğenilmenin sürekliliğini sağlamaya yönelik bir hayat tarzı. Beğenilme öylesine güç bir iptila ki ihtiyaç karşılanmadığında yaşanabilecek bozgundan kaçınmak için sergilenmekte olan performansın aralıksız sürdürülmesi zorunlu hale gelir.
Bunun sonucu olarak, hayatını beğenilme üzerine kuran insanların derininde, çoğu zaman dışarıdan fark edilemeyecek kadar iyi maskelenmiş bir depresyon yaşanır.
Sayfa 59 - Metis YayınlarıKitabı okudu
sevgili kitap okuyucuları ve çok sevgili profil okuyucuları: geçenlerde bir şiir paylaştım.. genelde şiir paylaşırım ve genelde bilenlerin beğenileri gelir bu şiirlere.. bir sabah siteye baktığımda, paylaşmış olduğum bir şiirin, bir gece içinde muazzam bir beğeniye maruz kaldığını gördüm.. halkımızın bir gece içinde şiire olan bakışının
Varoluşsal sancılar
“Burada birbirinin aynı olan her gün gerçekten ne yapıyoruz?”*
- “Ben neden böyleyim?”
- “Neden hiçliğin tatlı uykusundan bu varoluş çölüne atıldım?”*
- “Türlü acılardan yapılma bu hayata fikrim alınmadan gelmek zorunda mıydım?”
- “Neden seks, güç, beğenilme ve şöhret gibi hazların kölesi olunmayacak ve herkesin mutlu olduğu alternatif bir evren var olmadı da yemek yemenin bile bir zorunluluk olduğu bu evren var oldu?”
- “Madem ki günün birinde güneş de yok olacak, herhangi bir şey için çabalamanın ne anlamı var?”
Eskiden aldığım bir not...
İnsanların fikirleriyle, idealleriyle ön plana çıkmadığı, kafasının içindekilerin önemli olmadığı, iyi veya kötü giyinmesiyle, güzel veya çirkin olmasıyla ön plana çıktığı bir dünyada doğmuşum ne yazık ki. İnsanların içinde iyilik kalmadığı, beyinlerini sadece cinsellik, beğenilme hazzı için kullandığı ahlaksız bir çevrede buldum kendimi.(“Biliyor musunuz? Ben bu çağdan nefret ettim, etimle kemiğimle nefret ettim.”~Cahit Zarifoğlu)
