En basit gerçeklere dayanmaz mı yaşadığımız tüm zaman dilimi.........Oysa bu basit gerçekleri sonsuz bir kaygıya dönüştürmekte çok usta olan hayat öylesine bilinmezliklerle tanıştırıyor ki bizi.........Belirsizlik ve karmaşa içinde hapsoluyoruz yine kendi çırpınışlarımıza........
_______ Bugünden not ________
Fakat, bazen en önemsiz gülümseyişler, hatta kendine ait olmayan bakışlar bile ona bir şiir taşkınlığı verir, onu canını feda etmek ihtiyaçları ile inletirdi. '' Ah bu belirsizlik... İnsan değilim, karmaşayım... '' diyordu.
Mehmet Rauf / Eylül.
Beklemek yorucu birşey gibi gelmiyor. Durakta otobüs beklemek, dersin bitişini beklemek, bankada sıra beklemek, gidenlerin merakla dönüşünü beklemek... Yorucu olan neyi beklediğini bilmemek. Geldiğinde onun için ruhunda açtığın boşluğu doldurabilir mi ? Diyorum ya bilememek. En yorucu duygu belirsizlik. En çok ihtiyac duyulan şevkat, en tehlikesi merak, en acımasızı aşk, en çok yaptığımız da beklemek. Beklerken yitiriyoruz.
Ocaktan önce 9/2016
Doğduğum kasabaya her yıl, eylülün ilk günlerinde giderim. Sözünü ettiğim günler, üzüm toplama vaktidir çünkü; üzüm tanelerinin duruşunda, tadında ve renginde yankılanan çocukluğumu seyretme vaktidir.
Baklan Ovası'nı ikiye bölen Denizli-Uşak yolundan ayrılıp Beşparmak Dağı'nın dibindeki kasabaya doğru yöneldiğimde, her defasında tuhaf bir heyecan
Bazı zamanlar belirsizlik, kesinlikten daha iyi bir iz bırakır. Çünkü yorumlarla artan bir derinliği vardır belirsizliğin.