Böyle insanlardan hiç hoşlanmam, içime sıkıntı verirler. Durmadan sevgi ,şefkat, tebessüm yardım dağıtırlar etrafa ve ben bunlara kocaman riyakârlar mı yoksa kocamam aptallar mi demeliyim,bilmem .
İnsan denen bu mu yani ? Hani nefretleri, bunalımları, hatta kıskançlıkları ? Bütün bunları, tebessümlerinin müşfik maskesi altında saklayabildikleri için belki de aptal değil, biraz fazla akıllıdırlar!