Düşün bunu. Iyi düşün: Çırpınmak ve çabalamak batmaktır; haykırmak boğulmaktır; sakin ol.
Sayfa 107Kitabı okudu
"Sizce iman bakımından en güçlü olan kimlerdir?" diye sormuştu ahsabına...
"Meleklerdir ya Rasûlullah..."
"Melekler zaten Allah'a ibadet için yaratılmışlardır."
"Peygamberlerdir ya Rasûlullah..."
"Peygamberlere vahiy Allah'tandır."
"Ashabındır öyleyse..."
"Sizler de Peygamberinizle görüşüp konuşanlarsınız."
"İmanı güçlü olan kimlerdir öyleyse Ya Rasûlullah?.."
"Beni görmeden ve tanımadan inanan ve seven ahir zaman ümmetimdir."
O'nu (s.a.v) hakkıyla sevmek, O'na (s.a.v) tâbi olmak, O'nun (s.a.v) yolundan yürümeye çabalamak, imanın en üst mertebesidir.
Sayfa 183Kitabı okudu
İş dünyasında doğruyu söylemek aptallıktır, siyasette suç, sosyetede ise terbiyesizlik. Sosyetede, siyasette ve iş dünyasında gerçekten dürüst olmaya çabalamak Ayşecik rolünde porno film çevirmeye benzer.
Gülmek; "Saf" denme riskini göze almaktır.
Ağlamak ise; "Duygusal" görünme riskini.
Birine yakınlaşmak; "Kendini kaptırma" riskini,
Duygularını açmak; "Kendini ortaya koyma" riskini,
Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise;
"Onları başkalarına kaptırma" riskini göze almaktır.
Sevmek; "Karşılık görememe" riskini...
Yaşamak ise; "Ölme" riskini göze almaktır.
Umutlanmak; "Hayal kırıklığına uğrama" riskini
Çabalamak ise; "Başarısız olma" riskini göze almaktır...
Ama riskler yaşanmalıdır.
Çünkü hayatımızın en büyük riski, hiç risk almamaktır.
Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir;
Ama Büyüyemez, Sevemez, Değişemez, Hissedemez, Öğrenemez.
Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken,
Bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder.
Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür...
İnsanı en mutlu eden şey, ihtiyaçlarıyla varlıkları arasında bir denge olmasıdır. Bütün sorun, bu dengenin nasıl sağlanacağı. İnsan bunu belki varlıklarını yükseltip ihtiyaçlarının düzeyine çıkararak yapabilir ama bu, budalalık olur. Bunu yapmak, arada bir sürü doğa dışı şeyler yapmayı da gerektirir. Pazarlık etmek gibi, çalışmak gibi, çabalamak gibi… Öyleyse? Öyleyse akıllı bir adam dengeyi, ihtiyaçlarını azaltarak, yani onları varlıklarının düzeyine indirerek sağlar. Bunu yapmanın en iyi yolu, bedava olan şeylerin değerini bilmektir. Dağların, kahkahanın, şiirin, bir dostun verdiği şarabın, yaşlı ve şişman kadınların. Bakın bana! Ben elimdekilerle mutlu olmayı çok iyi bilen biriyim.
Sevmek bir anlamda sende olmayana ulaşmak, bunun için çabalamak değil midir?
Savaş
"Her bir devlet, fethetmeye umma cesareti gösterebildiği bir komşu devlet bulunduğu sürece, kendini böyle bir fetihle genişletme ve böylelikle bir dünya monarşisi, içinde her türlü özgürlüğün, erdemi, tadı ve eğitimiyle birlikte yitip gitmek zorunda olduğu bir yönetim biçimi kurma isteğiyle yanıp tutuşur. Yine de bu canavar, tüm komşularını yuttuktan sonra, nihayet kendi kendine çözülür ve isyanlar, ihtilaflar yüzünden daha küçük devletlere bölünür. Bu küçük devletler, bir uluslar kümesi oluşturmak için çabalamak yerine, her şeye baştan başlar, her biri kendi için eylemde bulunur ve bu yüzden savaşın durması sağlanamaz. Savaşın gerçekten de evrensel bir otokrasi denen o mezar kadar, çaresi bulunmaz bir şey olmamasına rağmen, eskilerden birinin söylediği gibi, savaş yok ettiğinden daha fazla kötü insan yaratır."
Sayfa 50Kitabı okudu
Mutlu sonlar kendiliğinden gelmez.Bazen onlar için çabalamak gerekir.
Sayfa 351Kitabı okudu
(...) bazen insan ödülü bulabilmek için daha çok çabalamak zorunda kalır. Ayrıca bir insanın kaderi, çözülmesi yıllar alabilecek binlerce ince müslin örtüyle sıkıca sarılmıştır."
Sayfa 10Kitabı okudu
