Oğuz Atay’ın Tutunamayanlardan sonra okuduğum bu ikinci eserin de arka kapağını hüzünle kapattım.
Öyle bir kalem ki , öyle derin etkiler bırakıyor ki acaba kaçırdığım bir yer ve ya es geçtiğim önemli bir mesaj oldu mu diye soru işaretleriyle bitiriyorsunuz kitabı. Mutlaka yeniden okumalıyım etkisi yaratıyor.
Eser 8 harika hikayeden oluşuyor. Kendilerini yaşamdan soyutlamış, toplum tarafından ötekileştiren , hayata tutunmayı başaramayanların hikayeleri.
Her hikayeyi okuduktan sonra mola verip baş kahramanları ve yaşananları oturup derinlemesine düşündüm. O yüzden kitabı bitirmem biraz zaman aldı.
Favorilerim kitaba ismini vermiş olduğu Korkuyu beklerken bunun yanında Beyaz mantolu adam ile Babama mektup hikayeleri oldu.
Ben buradayım sevgili okuyucum , sen neredesin acaba ? diye anlaşılmaya ve okunmaya davet eden bir yazar nasıl okunup anlaşılmaz aklım almıyor.
Lütfen Oğuz Atay’ı okuyun okutturun.
Keyifli verimli okumalar dilerim efendim :)