İnsanı müthiş bir duygu yoğunluğu içinde bırakan bir kitap. Bütün karakterlere bir çift sözüm olcak;orozkul, yanlış insana verilen mevkinin ne kadar kötü kulanilbilceginin güzel örneğisin halbuki çok da büyük biri değilsin, egoistin tekisin
çocuğunun olmaması kötü bir şey olsa gerek ama bunu hırsa dönüştürmek... Ve kadına ettiği şiddet onu daha da mide bulandırıcı yapıyor.
Mümin dede, neden başından beri kendini böyle ezdirdin neden büyüklüğünü hissettirmeden sen en başından beri herkesin mutluluğu için cabaldin ama herkesi mutlu edemezsin ve keşke çocuğu bu kadar inadirmsaydin
Nene, yaşlı insanların bu kadar aksi olması beni şaşırtıyor daha mülayim olmayın daha yumuşak neticede o bir çocuk
Beykey teyze, çocuğunun olmaması asla senin suçun değil aslında kimsenin değil, kocana verdiğin içki yedip icirmen bunlar ne derce doğru her seferinde bu kadar Altan almamalydin
Vee çocuk,aslında çocukluk psikolojisini çok güzel anlatıyor etrafındakiler konuşuyor ve senin çocuk olduğunu anlamadığını sanıyor çok güzel bir yüreğin var belki gerçekte balık olamadın ama okuyucu için balık oldun inandığın değerlerden vazgeçmeyip onun yerine ölümü seçmen çok daha doğru...