Cengiz Aytmatov'un okuduğum ilk kitabı. Kitabı bitirdiğim için hüzünleniyorum ve derin iç geçiriyorum çünkü beni bu kadar sarsmasını beklememiştim.
Olaylar her gün duyduğumuz, yaşadığımız ve sıradanlaştırıp duyarsız kaldığımız olaylardan sadece biri. Bizler olayları değerlendirirken sadece madalyonun bir yüzüne bakıp öyle yorumlar, yargılar ve üstünkörü geçeriz. Bu kitapta madalyonun öteki yüzünü gördüm, gerçekleri ve yaşanılanları.Bir insan bir insana değişim, gelişim aydınlanma, azimlenme ve umut.. En önemlisi de umut için elbette yetiyormuş. Arada kan bağı olmaksızın, herhangi bir menfi duygu, art niyet olmaksızın, salt sevgi bağıyla bir yabancı yerin yurdun olabiliyormuş.. Unutamayacağım bir saat geçirdim az önce, yeri bende ayrı kalacak bu kitabın.. O pınara her susadığımda uğrayacağım.
