Sena Durmaz
@drmz_sena
Anlamak ve paylaşmak için..
Aile&Ergen Danışmanı
Lisans
İstanbul
19 Haziran 1998
6 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Tıpkı hiç yürümediğinizde bacaklarınızın hamlaması gibi, organizmalar da potansiyellerini tam olarak kullanamadıklarında hastalanırlar. Tabii bizim durumumuza kaybedeceğimiz tek şey bacaklarımızdaki güç olmaz. Kan dolaşımımız, kalp atışımız... Kısaca organizma olarak güçsüz düşeriz. Birey olarak potansiyellerimizi gerçekleştiremediğimizde de aynı şekilde kısıtlanır ve hastalanırız. Nevrozun özünde bu yatar; potansiyeller kullanılmadığında kişinin içine dönerek onu hasta eder. "Enerji sonsuz hazdır" demiştir William Blake, "Arzulayıp da eyleyemeyen, hastalık üretir."
Okur Takip Önerileri
272 syf.
·
Puan vermedi
·
86 günde okudu
Bize acı veren duygular, onun berrak ve kesin bir resmini çizdiğimiz anda acı olmaktan çıkar.
Bebeklikte ebeveynle ilişkilerimiz gelecekteki ilişkimizi de etkiler mi? Kişinin ilk ilişkisi ebeveynleriyle gerçekleşir. Bu ilişki sonucunda da bağlanma stillerini öğrenen birey yaşamında bu bağlanma stili ile devam eder. 3 bağlanma stilinden bahseden kitaba göre; kaygılı, kaçıngan ve güvenli bağlanmanın yanında birde nadir görünen kaygılı kaçıngan kombinasyonu bulunmakta. Kişinin sürekli aynı tarz insanları hayatına çekmesi, ailesindeki bireylere benzerlikler taşıyan kişiler bulması sizce tesadüf mü? Kitaba ek olarak söylemek istediğim şu ki kişi, ebeveyninde yaşadığı zorlukları değiştiremez, buna gücü yetmez. Örneğin alkolik bir babaya sahip bir kız babasının bu özelliğini değiştiremez. Ancak iileride alkolik bir ilişki oluşturarak zamanla onu dönüştürmeyi hedefler. Bunu bilinçli olarak yapmasa da bu durumdan uzaklaşmak tekrardan kişinin farkındalık geliştirmesiyle gerçekleşir. Hayatımıza çektiğimiz insanlar tesadüf olmadığı gibi değiştirmesi imkansız da değildir. 
Bağlanma
Bir davranışa da vazgeçişe de binlerce sebep bulunabilir. Bunun en kolayı "ama" dır.
Yapmam lazım ama içimden gelmiyor.
Başlamam lazım ama yetersiz hissediyorum.
Konuşmak istiyorum ama utanıyorum.
Sizin AMAnız ne?
Öyleyse çok sevdiğim bir kitaptan alıntılayarak bir deney yapalım hep birlikte. "Ama" ile böldüğümüz tüm cümleleri "ve" ile değiştirelim.
Uçağa binmek istiyorum ama korkuyorum yerine
Uçağa binmek istiyorum ve korkuyorum,
Konuşmak istiyorum ve utanıyorum gibi..
Evet bu hayatta hiçbir zaman tam olan bir şey yoktur. Bir gün iyi hissederiz diğer gün kötü. Her karakter, duygu dinamiktir. Dinamik olan, sürekli değişen şeylerin değişmesini bekleyerek kendine set çekmeyi azaltmalısın.
Kişinin mutsuzluğunun sebebini bulmak için tekrar tekrar aynı şeyleri düşünmesine ruminasyon denir.
"Bende ne sorun var?
Neden bu kadar acı çekiyorum?
Niye sürekli olumsuz düşünüyorum?
Neden her şeyi kafama takıyorum"
Eğer nedenini anlarsam çözebilirim, çözersem de mutlu olurum inancı hakimdir. Bir çözüm üretme süreci gibi gözükse de, kişiyi daha fazla üzüntüye, strese ve acıya sürükler. Zira bir şey hakkında düşünmek veya düşünmemeye çalışarak kaçınmak bize onu daha sık hatırlatır. Nasıl ki pembe bir fil düşünmemeye çalıştığınızda pembe fili sürekli düşündüğünüz gibi.
