suphelenmeye basladim adrian ihanet etmicrn dimi
Ayrıldıklarında Nova sesindeki güçlü duygular, içinde akan şaşkınlığa ve ümide engel olamadı. "Gerçeği öğren-
diğinde benden nefret edeceğinden emindim." Adrian yüzünü buruşturdu. "Başta bunu yapmaya çalıştım. Fakat dediğin gibi. Herkesin bir kâbusu var."
Alnını Nova'nın alnına yasladı. "Belki de ben benim kâbusumun sen olmanı istiyorumdur."
Sayfa 534 - adrian, nova
"Seni sevmeye engel olacak ne varsa vazgeçtim...
Ama ilk önce kendimden..."
Sayfa 36 - Karina YayıneviKitabı okuyor
Birçokları anlamayacak olsa da anlatmak zorunda olduğumuz, gecemizi gündüzümüze katarak insanlara hatırlatmakla yükümlü olduğumuz şeyler var. Her ne kadar menfi duyguların coştuğu bir hengâmda, akıl ve analiz gözden düşse de bir okuyan, bir lahza olsun üzerine düşünen birileri olur diye anlatmamız gereken şeyler var. Zira menfi galeyan, tarih
"Ruhunun uçuşuna engel olma, kendi içindeki en iyi olana keder verme, canını yarım arzularla ve yarım düşüncelerle doldurup bezdirme ve sormaya devam et, ta ki yanıtı bulana dek; zira insan bir şeyi birçok kere idrak etmiş olabilir, onaylayıp kabullenmiş olabilir, insan bir şeyi bir çok kere istemiş, bir şeye birçok kere teşebbüs etmiş olabilir ama yine de ancak o derin içsel devinim, ancak yüreğin o tarifsiz kıpırtısı, yalnızca bu seni kabul etmiş olduğun şeyin sana ait olduğuna, hiçbir kudretin onu senden alamayacağına ikna eder; zira senin için hakikat, ancak ahlaken yükselten hakikattir."
ANNEYİ ÖLDÜRMEK SURETİYLE KARISINA DERS VERMEK
Qingshan komününde dört kişilik bir aile yaşıyordu: Anne Wang, oğul Wang, karısı Tarçın Çiçeği ve küçük oğulları.
Bay Wang, bölgenin tarım makineleri fabrikasında çalışıyordu. Anne Wang ile gelini Tarçın çiçeği arasındaki ilişkiler, havadaki pozitif ve negatif elektrik yükleri arasındaki ilişkiye benziyordu.
Bir araya geldiklerinde şimşekler
Eğer yürüdüğümüz yolda güçlük ve engel yoksa bilin ki o yol sizi bir yere ulaştırmaz!
Dostoyevski
Bu gün yine kitaplara kaçtık hüzün ve dertleri kütüphane dışında bıraktık dostlar,kitapların engin denizlerinde hayallere dalıp ateşten olan denizleri mumdan yapılmış kayıklarla geçmeye çalışıyoruz.Hedefe ulaşmak mümkün mü tabiki kalben ve ruhen inandıktan sonra aşılmayacak engel yoktur.
... Şunu bilmelisin ki , hiç kimse bir başkasının düşünmesine, bir şeyi arzu etmesine ya da hayal kurmasına engel olamaz . İnsanları hayvanlardan ayıran da işte bu düşünme, hayal etme özellikleri , düşünme yetileridir.
"Her yaşam formu doğduğunda sıfırdan başlıyordu. En temiz haliyle. Güçlü ve çok kıymetli aurası ile. Çocuklar bu yüzden her zaman güçlüdür. Eğilip bükülebilirler. Düşüp kalkabilirler. İçten kahkahalar atabilirler. Büyürken sahip olduğumuz o enerji bariyeri yaşanılanlarla birlikte darbeler alır. Karanlık yanlarımız, üzüntülerimiz, öfkelerimiz, hayal kırıklıklarımız, gerginliklerimiz üst üste binen darbelerle güçlü bariyerimizi aşmaya başlar. Mutsuz bir yaşam sürdürdüğümüz müddetçe bariyerimiz hasar görmeye devam eder. Kötü beslendikçe, düzensiz bir hayat sürdükçe. Yorgun uykularla. Yetersiz uykularla. Emanet değil de bir kum torbasıymış gibi davrandığımız bedenimizle. Yaşam boyu bütün bu yanlışlar sebep olduklarımız veya olmadıklarımız, barıyerimizi yormaya ve yıkmaya devam eder.
Akıl, beden, ruh, kalp ve zihin birdir. Ve o darbeleri hepsi birlikte alır. Kalbimiz kırıldığında sadece hissettiğimizi biliriz ama bedenimizi nasıl etkilediğini düşünmeyiz. Kötü uyandığımız bir sabah yaşadığımız kas ağrılarının gün boyu zihnimize neler yaptığının farkında olmayız. Bilseydik yapmazdık. Fark etseydik engel olmaya çalışırdık.
Zaman bir aldatmacaydı. Saatler de öyle. İhtiyacımız olan her şeyi doğa bize söylüyordu. Güneşle birlikte uyanmak, gece sağlıklı ve kaliteli uyku çekmek. Doğada yaşayan besinleri tüketmek. Bedeninle tıpkı görünen yüzünle ilgilendiğin gibi ilgilenmek. Kafanın içinde nelerin dolaştığına dikkat etmek...Bunlar iyileştiğinde su berraklaşır ve gerçek görüye sahip olursun."
Sayfa 223Kitabı okuyor
Ya mutlu olmamın önündeki engel kendimsem?
Sayfa 207 - Can -ÇağdaşKitabı okuyor
Kimi gereksinimlerimiz geçici olarak karşılandığında, hemen daha fazlasını istemeye başlarız. Mutluluğun önündeki ikinci engel de bu süreğen doyumsuzluktur.
Sayfa 11 - E kitapKitabı okuyor
Her engel, kendi eylemini geliştirir.
Sayfa 205Kitabı okuyor
