İşte, gökyüzüne salıverdim o çılgın kanatları,
boğulanları daha da
itmek için suya,
ölüme ölümlüğü yakıştırabilmek için
cesetlerle bezedim
güzel olan her şeyi.
ELİMİN AKLIĞINDA DAĞILIVERDİ KANIN.
Elim el olmaktan çıkıverdi.
Çocuğun yanaklarıyla boğuşuyordu yağmur,
derken yüklendik karanlık kapılarına yağmurun,
seslerle büyüyen, seslerle yıkanan
güvercin kanatları denize giderdi.