Yaşım kaç olursa olsun, gerçekleştireceğim:)
"Hayallerinin peşinden gitmek için hiçbir zaman geç değildir."
Sayfa 10
Kino
Ne gitmek ne de görmek istediği bir yer vardı. Dünya hiçbir işaretin yer almadığı uçsuz bucaksız bir denizdi sanki; Kino ise rota ve çapasını yitirmiş bir tekne.
Sayfa 173Kitabı okudu
"Yalnızca benim hoşuma gitmek için bir şeyler yapacak birine, hele bir erkeğe asla saygı duyamam. Kişinin öncelikle yaptığının doğru olduğuna inanmasını isterim."
Sayfa 45
Kafasına "Gitmek" diye bir kurt girdi mi adamın, faydası olmaz kaldığı yerde..."Gitmek" düşer sadece ona. Tek çare olarak "Gitmek"...
Şunu öğrendim ki balıkların çoğu yaşlanınca ömürlerini boşuna geçirdiklerini söyleyip yakınırlar. Sürekli sızlanıp herkesten şikayet ederler. Ben bilmek istiyorum, hayat gerçekten bir avuç yerde durmadan dönüp durmak, sonra da yaşlanıp ölüp gitmek mi yoksa bu dünyada başka türlü yaşamak da mümkün mü? Samed Behrengi - Küçük Kara Balık
Hiçliğe Yolculuğum
Peronlar arasında gidip geliyorum
Gitmek için seçim yapıyorum
Benim hiçliğe yolculuğum buruk bir veda
Seninle başlıyor seninle bitiyor
Hangi istasyonda bindimki
Karlı bir kış günü bavullar yerlerde
Kadınlar var başları açık dalgalı magrur
Çocuklar var üzerlerinde ince hırkalar
Titreyen eller var ağlayan gözler
Esiyordu rüzgar soğukla
Evvela Allah’ın selamı üstüne olsun. Güzelliğin şahsi değil O’ndandır ve ben O’nunla dostum.
Bir gerçeğin iki ayrı açıklamasıyız biz…
Adım Yusuf, kuyum sensin. Yoklusum, Müslüman’ım, bir tosbağam var, seni alıp gitmek istiyorum. Benim dinimde oruçla namazın bile kazası var, lakin sensiz geçecek bir günümün kazası yoktur. Söylediklerim kadar söylemediklerim de var. Söyleyemediklerim bir kuş olup çırpınıyor içimde. Sen gülersen kuş doyacak. Sırf bunun için bana gülümse. O kuş doysun.
Değil bir-iki galeri gezmek, güzel bir film görmek, bir arkadaşa sabah kahvesine uğramak, çarşı pazara alışverişe gitmek bile hayal olmuştu...
"Eğer birgün gidecek olursam: Beni kalmaya ikna et.
Zor olmayacaktır eminim, yavaş yavaş konuş benimle, tane tane anlat herşeyi. Gitmek gibi bir düşünce belirdiyse aklımda, kızdığımdandır. Kızgınlıklar da sevgiye dahil.
"Her özleyişte gelinmez" derdin,
Her gelişinde bir özlem var halbuki..."
•Ayrılık Sevdaya Dahil, Attila ilhan
Merhaba dostlar. Bugün okurken hem huzur bulduğum hem duygulandığım @brnalbantlar ın yazmış olduğu Aziz'in hikayesi #ikiköybirşehir kitabı ile geldim.
#kitabınkonusu
Aziz, koca yürekli küçük dev adam. Sen ne güzel bir kalbe sahipsin.
Ailesi Konya'da küçük bir köyden kalkıp İzmir'e gider ve Aziz'i Güllale Ana ve Haydar Babanın yanına kas hastalığı olan Hasan Ağasına (dayı) destek olsun diye bırakırlar. Sormazlar sadece kal derler ve kalır Aziz. Kırılmaz Nazlı Anasına vardır bir bildiği der razı gelir. Ta ki ilkokulu bitirip kardeşlerinin sünneti için İzmir'e baba ocağına varana kadar. Geri dönmek istemez. Arkada kalanları düşünmek istemez. Önüne bakmak büyük tüccar olma hayalinin peşinden gitmek ister. Okumak da istemez Aziz.
Peki Aziz istediği hayat sahip olmayı başarabildi mi?
Çocukken kendisine yüklenen o ağır yüklerin üstesinden geldi mi?
Hasan Dayısı hastalığından kurtuldu mu?
Anası dedesi onsuz neler yaşadı Aziz onları unuttu mu ?
Koca yürekli dev adam neler yaşadı dersiniz?
Ben ne okudum derseniz.
Umut, özlem, hasret, kavuşup kavuşamama arasında yaşanan o duygular, hüzün, mutluluk, azmin ve gayretin sonuçları. Aslında ben koskoca bir hayat okudum. Bizden içten yürekten yazılmış dolu bir hayat.
Gönülden tavsiyem okuyun okutun.
Kitapla ve sevgiyle kalın...
İki Köy Bir Şehir 
Berna Nalbantlar
Zaman yürüyor, daima öne doğru, ileriye doğru yürüyor. Bunun aksine gitmek imkansızdır.
Sanıyorum, ülkemizin yenisi, gençler, ilerlemek, ileri gitmek gibi şeyler oynuyorduk.
“Gitmek insanın iradesi değil, yazgısıdır.
İnsan istediğinde değil ancak zamanı geldiğinde gidebilir.“
-Nereye gitmek istiyorsun?
...
- Ait olduğum yere...
Sayfa 8 - Carpe DiemKitabı okuyor
"Sadece hayattakilerin canı acırdı. Öldükten sonra acı duyulmazdı. Ölmek, uyumak demekti. Durmak, istirahat etmekti. O halde neden ölmeye razı olmuyordu? (...)
Çaba sarf eden, mücadele eden şey, kendisi değildi artık. Onu sürükleyen şey, içinde ölüp gitmek istemeyen hayattı. Acı bile çekmiyordu."
Sayfa 48Kitabı okudu
