"Yirmi seneye yakın bir zaman oluyor ki Ahmet Hamdi Yahya Kemal'e âşıktır ve bu aşkında sadıktır" (Hasan Âli Yücel) gibi eleştirileri sineye çekerek, bir kader gibi, Yahya Kemal'le meşgul olan Tanpınar, romanlarında bile ona olan borcunu ödemeye çalışmıştır. Sahnenin Dışındakiler ve Huzur adlı romanlarındaki İhsan'ı birçok bakımdan Yahya Kemal'e benzeyen bir karakter olarak çizer. Yahya Kemal adlı monografisi ise yarım kalmış ve işlenmemiş olmasına rağmen Yahya Kemal'in derinliğine anlaşılması bakımından son derece önemli, bizde benzerine rastlanmayan tema araştırmasıdır. Hocası hakkında çok sayıda makale yazdığı gibi hemen her yazısında ona atıfta bulunan Tanpınar, özel sohbetlerinde ve dostlarında yazdığı mektuplarda biraz daha rahat konuşur. Cahit Tanyol, bir gün Narmanlı Yurdu'nda ziyaretine gittiği Tanpınar'ın o sırada üzerinde çalıştığı yazıyı kendisine okuyup"Yahya Kemal bu yazıyı okursa ne der? "diye sorduğunu, "O, kendisi hakkında çıkan yazılar dışında pek yazı okumaz!" cevabını alınca rahatladığını ve "Canım, İsmet Paşa'nın hürriyetimizi elimizden aldığı yetmiyormuş gibi bir de başımızda Yahya Kemal istibdadı var!" dediğini söylüyor.
·
50 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.