~Satranç | Stefan Zweig
Yazardan okuduğum ilk kitaba ( 
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu ) nazaran daha çok beğendiğimi söylemem lazım. Daha ilgi çekiciydi, elimden bıraktırmadı kendini.
(Spoiler)
Kitabın kendisine bakarsak, dediğim gibi sürükleyici ve derin bir kitaptı. Anlatıcı, gemi yolculuğunda dünya satranç birincisiyle karşılaşıyor, ki bu dünya satranç birincisi satranç dışında hiçbir konuda yeteneği olmayan biri. Merakına yenik düşen anlatıcı bu kişiyi satranç oynamaya davet ediyor ve oynuyolar birkaç kişiyle beraber. Ardından orta yaşlı bir adam oyuna dahil oluyor ve işler değişiyor. Maç sonunda anlatıcı bu yabancının yanına gidip sohbet ediyor, bu kişi zamanında çok büyük işkenceler yaşamış biriymiş. Kapalı bir odada sadece satranç taktik kitabı ve o varmış, aylarca öyle yaşamak zorunda kalmış. Bu durum onu başta sevindirse de zamanla kendiyle savaşır hale gelmiş ve sonunda kendini yitirmiş. Kendini yitirmesiyle kurtuluşu yakalamış da, kriz geçirip hastaneye kaldırılmış ve ülkeden çıkmak şartıyla salınmış, artık o gemideymiş. Dünya birincisiyle bu yabancı satranç oynarlar, birinci kişi sırf rakibinin aklıyla oynamak için süreyi hep uzun uzun kullanır. İlk maç dünya birincisinin pes etmesiyle, ikinci maçsa yabancının kriz geçirmeye çok yakın olmasıyla biter. Sonda da dünya birincisi küçümser rakibini ve kitap biter.
Kitabı çok yüzeysel anlattım ama derinlerine inersek hem o acıyı hem de o hırsı hissedeceksiniz net bir şekilde. Çok beğendiğim bir kitap oldu.
8/10
·
107 görüntüleme
Senin sayende okuma kararı aldım. Sağol
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.