Tam olarak bir “ne umdum ne buldum” kitabı. Gerek isminden gerekse de “etimi kemiren ilk kurda...” gibi etkileyici ithaf kısmından dolayı daha karanlık ve melankolik bir anlatı bekliyordum. Kitabı ilk elime aldığımda o malum şarkı çalmaya başlamıştı bile. Evet King Crimson, evet “Epitaph”. Hem şarkının hem de beklentimin tam tersi olarak ironi
