Her zamanki pembeliği çekilen yanakları
solmuş, bakışları kararmıştı.....
Çizgilerinde donakalmış acısıyla, ne
zaman, kimin elinden çıktığı kestirilmesi olanaksız bir yontuç gibiydi yüzü...
Gözleri çakmaklandı.
..
— İşte o Rıza Beyi tutacaksınız, bana getireceksiniz..
Kâhya istenileni tam anlayamamıştı. Bekledi.
— Diri getireceksiniz!
Kıvılcım gibi çıkıyordu hanımın dudakları arasından her
kelime. Açıklamasını tamamladı:
— Ben öldüreceğim onu! Kendim öldüreceğim...