Canım Aliye, Ruhum Filiz...
Her okuyuşta yeniden seviyorum seni Sabahattin Ali... Bu ne güzel yazmaktır!
Bu ne güzel sevmektir!
Bu ne güzel sahiplenmektir!
Bu ne güzel kabulleniştir!
Aliye Ali'ye bu kadar güzel sözler sarf eden güzel adam... Seni okudukça sevmek istemiyorum kimseyi. Çünkü biliyorum. Bir daha senin gibi sevecek insanlar gelmeyecek bu fani dünyaya. Fakat elden ne gelir? Gönül bu... Birisine tutuldu mu bırakmak bilmiyor...
Senin gibi sevmek istiyorum. Ancak mesele ortada. Görüyorsun, senin gibi sevsekte seni sevdiği gibi sevmiyor kimse... Her mektubuna başlayınca güzel sözlerinle döndürdün başımı. Ben bu satırları okurken böyle güzel duygulara kapıldım. Ah! Canın Aliye'yi düşünemiyorum ki! Sonsuzluğa yelken açmış sevginizin meyvesi Ruhun Filiz'e ne de güzel mektuplar yazmışsın öyle...
Çoğu mektubu okurken tekrar başa döndüm. Çoğu mektubun tamamını alıntılamak istedim. Fakat onları yazarken kaybedeceğim zamanı yeni mektuplarda harcamayalım dedim. Diğer mektuplarına geçtikçe anladım : sevmek yan yana olup birbirine süslü kelimelerle aşkını anlatmaya çalışmak değil, uzakta dahi olsan ona yüreğinin derininden gelen sözcükleri aktararak olabilirdi. Öyle uzun uzun abartı sözcüklere çoğu zaman gerek duymazdım. Fakat ne yaparsın, sen işte! Öyle güzel anlatıyorsun ki insan hep uzun olsun, senin olsun o yazılanlar istiyor...
Her mektup yeni bir sevgi, her mektup yeni bir telaş, her mektup yeni bir özlem, her mektup yeni bir bekleyiş, her mektup yeni bir sen, her mektup yeni bir dert ve her mektup yeni bir birliktelikti...
"Ben resimdeki gibi güzel değilim" diyen Canın Aliye'ye ne de güzel demişsin öyle! "Sen benim için her halinle güzelsin. Seni her halinle seviyorum."
Diyorum ya! Böyle güzel seven kalmadı. Demişsin ya "Hep genç kalacağım." diye. Sen hep genç kalacaksın.
Sabahattin Ali'yi okumaya 
Değirmen ile başlamıştım. Fakat onu okuduğum sırada kendisini tam olarak çözemediğim için bende pekte büyük bir etkisi olmamıştı. Daha sonra okumam için ısrar eden insanları kıramayıp 
Kürk Mantolu Madonna yı okudum. Bu pek tabi benim için yeni bir kapı oldu. Sabahattin Ali hayranlığım böyle başladı. Bundan sonra yoluma 
İçimizdeki Şeytan, 
Kuyucaklı Yusuf ve 
Çakıcı'nın İlk Kurşunu ile devam ettim. Okumadığım zaman özlüyorum. Okuduğum zaman bitecek diye korkuyorum. Her okuyuşta yeniden "İyi ki!" diyorum, "İyi ki okumuşum be!".
Her yeni mektupta yeni şeyler olmasına rağmen Sabahattin Ali asla karşı tarafa umutsuzluk içeren şeyler yazmamış. Aksine her yazdığı o güzel söz insana daha bir umut oluyor. Kızına ve eşine yazdığı mektuplar beni ona yeniden hayran bıraktırdı. Canım 
Sabahattin Ali en sevdiğim hep sen olacaksın sanırım... Seni kitaplarınla tanımak fırsatı buldum bu güzel evet fakat bir de seninle yüzyüze konuşabilme fırsatım olsaydı...
Her neyse.
İyi ki okumuşum.
··
89 görüntüleme
Ah ah içlenerek okudum incelemenizi. Sabahattin Ali sevgisi bir başka yahu. İncelemeniz beni içlendirdi. Teşekkür ediyorum...
Bu yorum görüntülenemiyor
Ben de okuduğumda Sabahattin Ali'nin Aliye Ali'ye sevgisine hayran olmuştum. Aşk sanki Sabahattin Ali'nin bu mektuplarında dile gelmiş Sabahattin Ali kenara çekilmiş gibi. Eline sağlık güzel bir inceleme yazmışsın.
Teşekkür ederim :)
Sabahattin Ali'ye hayran olmamak elde değil
Bu kadar güzel seven, yazan, insanın içine her seferde dokunabilen birini böyle geç tanıdığım için de üzgünüm. Şimdi her yerde onun kitaplarını görmek istiyorum. Bütün kitaplarını alıp hemen okuyayım ama hiç bitmesin kitapları istiyorum. Öyle de değişik :)
Yorum için teşekkür ederim :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.