Nasıl inceleyeceğimi bilemediğim kitap.
90 yaşında bir adamın kendine doğum günü hediyesi olarak gördüğü bir beden.
Kadının bir hediye olarak alınması kurgusu beni rahatsız eden ilk olgu. Seçimin 14 yaşında "bakire" bir çocuk olarak yapılması başka bir olgu.
Nobel ödülü alması, yada romanın dilinin güzel ve akıcı olması o romanın hissettirdiklerinden daha mı önemli bilmem. Belki de fazla tepkisel davranıyorumdur.
Konu 90 yaşında bir adamın, o yaşına kadar tüm cinsel deneyimini para karşılığı yapması ve 90 yaşında aşkı tanıması olarak kurgulanarak kalsaymış keşke. Keşke o aşk bir çocuğa duyulan aşk olmasaymış. Ve o çocuk ailesini geçindirmek için bir düğme fabrikasında ömrünü tüketiyorken, yani başka çaresi yok vurgusu yapılmış olmasaymış. Falan filan işte...
