Beni cesedimden ayıran mesafe, benim için bir yaradır; bununla birlikte yine de mezarın cazibesine hevesleniyorum boşuna: Elden hiçbir şeyi çıkaramadığımdan ve debelenmeyi bırakamadığımdan, içimdeki her şey solucanların içgüdülerim nezdinde işsiz kalacaklarına temin ediyor beni. Hayatta da ölümdeki kadar yeteneksiz olduğumdan, kendimden nefret ediyorum, bu nefret içinde de başka bir hayat, başka bir ölüm düşlüyorum. Hiç görülmediği gibi bir bilge olmayı istemiş olduğum için, deliler arasında bir deliyim sadece...
Dünya adeta azalan ve kısalan bir gölgeye benzer, o da sonunda yok olup gidecektir.
'Eğer sen, geride kalan zamanının çok az kaldığını bilebilseydin, kesinlikle uzak emel ve arzuların peşine düşmekten ayrılırdın. Daha çok iyi ameller yapma yollarını araştırır ve bu yolda uğraşırdın. Kesinlikle hırs ve hile gibi hiç bir şeyden sende eser kalmazdı veya en aza düşerdi....'
Zümer, 39/30-31
"Muhakkak sen de öleceksin, onlar da ölecekler. Sonra şüphesiz, siz de kıyamet günü Rabbinizin huzurunda muhâkeme olacaksınız."
Sayfa 105Kitabı okuyor
Rasûlullah (sav) şöyle buyurdu: 'Ey Âişe! Mü'minin ruhu terle birlikte çıkar; kâfirin canı ise, eşeğin canının çıkışı gibi avurtlarından çıkar."
Sayfa 102Kitabı okuyor
... o halde akıllı insan, hep ölümü düşünen kimsedir. O, hep ölümden söz eder. Sadece ölüm ve sonrası için hazırlık yapar, tedbir alır.
Evrende etkimiz dışında gerçekleşen olaylar olur: Bir göktaşının düşmesi, bir baharat püskürtüsünün gerçekleşmesi, giderek yaşlanmak ve ölmek gibi. Bunlar bu evrenin gerçekleridir ve hisleriniz ne olursa olsun, onlarla yüzleşmek zorundasınızdır. Böyle gerçekleri sözlerle savuşturamazsınız. Size kendi tarzlarıyla, konuşmaksızın gelirler ve işte o zaman, o zaman "hayat ve ölüm" ne demekmiş anlarsınız.
Sayfa 247 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
TOPLU CEVAPLAR
İddiaların aksine:
1- Said Nursî'nin İstanbul'a geliş yılı 1907
2- Said Nursî'nin Nutuk'u 1908'de basıldı
3- Said Nursî, A.Hamid'e hakaret etmedi
4- Said Nursî, SultanReşat'tan para almadı
5- SaidNursî, Urfa'ya giderken Ankara'ya uğramadı
(Fesubhanallahil-azim; onca yalana bunca insan
Hayat bizi aldatıyor. Halbuki ölümümüz onun memesinden sütünü emiyor yani ölümümüzü emzirip büyüten, kucağında besleyen ana ölümün anası hayat iken o bizi aldatıyor da kişi hayatın karanlık ve gürültüsü ile nefesleri arasında kendisini yaşıyor sanıyor da halbuki kefen- ler dokuyor. O zefir ve şehîk, o nefes alış-veriş, kefenleri dokuyan mekiklerin hareketinden iba- ret iken insan yaşıyorum zannediyor da aldanıyor. Düşünmüyor ki insanın nefesleri arasında dokunan bedenini ve derisininin dokusu kendisini ölüm için saran birer kefen gibidir.
diyebilirsin ki, bir insanı, fotoğraflarından ve hakkındaki haberlerden ne kadar tanıyabilirsin? haklısın. belki de çok az... o zaman şöyle demeliyim: seni az tanıyorum... az...
sen de fark ettin mi? az, dediğin, küçücük bir kelime. sadece a ve z. sadece iki harf. ama aralarında koca bir alfabe var. o alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. biri başlangıç, diğeri son. ama sanki birbirleri için yaratılmışlar. yan yana gelip de birlikte okunmak için. aralarındaki her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler. senin ve benim gibi...
bu yüzden, belki de, az çoktan fazladır. belki de az, hayat ve ölüm kadardır! belki de, seni az tanıyorum, demek, seni kendimden çok biliyorum, demektir. bilmesem de, öğrenmek için her şeyi yaparım, demektir. belki de az, her şey demektir. ve belki de benim sana söyleyebileceğim tek şeydir...
Sayfa 349 - Doğan KitapKitabı okudu
Acı yoğunlaşır ve acıyı çeken savunmasız bir varlıksa kesifleşir. Ve kahramanca bir eylemle önleyebileceğine olan inancın eziyet eder sana, bütün hayat boyunca, bütün ölüm boyunca.
Sayfa 697 - Alef YayıneviKitabı okuyor
Adli Tıp Uzmanı Prof. Dr. Halis Dokgöz’ün yazdığı “Kusursuz Cinayet” kitabı çıktı…
Kusursuz Cinayet var mıdır, yok mudur? Kusursuz cinayetlerin peşinde adli tıp ve adli bilimler…
İnsan vücudu ilk ne zaman kesilerek incelenmeye başladı ve otopsinin tarihsel gelişim süreci? Rembrant’ın Dr.Tulp’un Anatomi Dersi tablosunun esrarı…
Yürüyen
BÜYÜK SANATKÂR...
- "Varlık ve oluş, hayat ve ölüm, zaman ve hürriyet, dil ve diyalektik, estetik ve ahlâk, fert ve toplum, imân ve sanat... İnsan "ben"inin temel meselelerinde tecrit terleri dökmemiş ve bu mevzuda has ve hususî bir edâ belirtmeyen hiçbir büyük sanatkâr gösterilemez."
Sayfa 147 - 9.Levha, (Yeni Dünyanın Eşiğinde) -Roman- İBDA YayınlarıKitabı okudu
Aşkın bağlarının nasıl geliştirileceğini, besleneceğini öğrenmek önemli bir meseledir. Sevgi dolu bağlanma, bize, hayatla baş etmemizi ve hayatı güzelce yaşamamızı sağlayan güvenli ağları sağlar. Hayatımıza anlamını veren şey de budur. Ölüm döşeğindeyken çoğumuz için en önemli şey, en çok değer verdiklerimizle olan bağlarımızın niteliğidir.
İçgüdüsel olarak biliyoruz ki, ilişkilerde bağlanmanın gerekliliğini kim kavrarsa daha iyi bir hayat yaşar. Oysaki kültürlerimiz, bizlere bağlanmaktan çok rekabet etmeye yönlendirir. Milyonlarca yıllık evrim boyunca aidiyet ve yakın temas aramaya programlanmış olmamıza rağmen, sağlıklı insanları başkalarına ihtiyaçları olmayan insanlar olarak tarif etmekte ısrar ediyoruz. Bu, toplumsallık duygumuzun, daha kısa sürede işlerimizi halletme ve hayatlarımızı daha çok kazançla doldurma kaygıları tarafindan günden güne zedelendiği böyle bir zamanda özellikle tehlikelidir.
Sayfa 217 - CK Yayınevi, 1. Baskı, Eylül 2015.Kitabı okudu
...
Ölü kalmamış ama ölüm tutuyor güneşi toprağı
Ölü kalmamış ama ölüm hayat halini almış
İçine girdiğimiz yılan turşulu ölümle
Değişe değişe bozulmuş ölüm bile
Nerede ölümün o ak o yeşil
O siyah kırmızı keskin rengi
Artık ölüm ne gri ne kahverengi
Ne gök rengi ne yer rengi
Ölüm bir grev gibi kaplamış ülkemizi
Ta can evimize kast eden bir grev gibi
Batı bu karanlık grevin gözcüleri
Doğu sonsuz bir grevin
Çocuk düşüren bir anne gibi
Güneşi düşürmüş son seher
Taşlar birer birer minarelerden düşmede
Geceler bir inme gibi inmede
Bir felç geldi gökten ve topraktan
Doğudan batıdan
...
Sayfa 352Kitabı okuyor
