İbrahim Kapan
@ikapan08
4 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
"eğer arzu, ıstırabı getiriyorsa, belki akıllıca arzu etmediğimizdendir ya da arzu ettiğimiz şeyi ustaca elde etmesini bilmediğimizdendir. kafalarımızı dua seccadelerine gömüp saklayacağımız yerde, tahriklere karşı çevremize duvarlar öreceğimiz yerde, arzularımızı doyurma konusunda ustalaşsak daha iyi değil mi? selamet denilen şey zayıflar içindir. benim inancım bu. ben selamet istemiyorum. ben hayat istiyorum. hayatın da tümünü istiyorum. sefaletini de, harikuladeliğini de. eğer tanrılar zevkten vergi istiyorsa öderim.(altı çizilesi cümle) ama vergilerine her seferinde itiraz ederim, karşı çıkarım. woden ya da şiva ya da buda ya da o hristiyan adam...neydi adı?... onlar buna saygı göstermiyorsa, o zaman onların gazabına da razıyım. hiç değilse bu zengin, yuvarlak gezegende, önüme serdikleri şöleni tatmış olurum, dişsiz bir tavşan gibi ondan kaçmamış olurum. en güzel şeylerin bu dünyaya sırf bizi denemek için, büyük ödülü almamızı daha zorlaştırmak için getirildiğine inanmıyorum. boşluğun güvenliğini de istemiyorum. hayatı bu kılığa sokmak insanlara da tanrılara da yakışmaz."
Hayatımın adım adım çöküşüne, olmaya özendiğim her şeyin ağır ağır sulara gömülüşüne tanıklık ettim gizlice." diyor ve devam ediyor "İstemeden varım ve istemeden İstemeden varım ve istemeden öleceğim. Olduğum şeyle olmadığım şey arasında, hayal ettiğim şey arasında bir boşluğum."
Zaman kazanmak için,insanlara ihtiyaç duymalı insan.
Okur Takip Önerileri
Çünkü cismim kadar değil,
Gördüklerim kadar büyük olabilirim.
bizi biraraya getiren şey, acı çekmemiz. sevgi değil. sevgi akla boyun eğmez, zorlandığında da nefrete dönüşür. bizi birleştiren bağ seçilebilir bir şey değil. biz kardeşiz. paylaştığımız şeyler de kardeşiz. hepimizin tek başına çekmek zorunda olduğu acıda, açlıkta, yoksullukta, umutta biliyoruz kardeşiliğimizi. biliyoruz, çünkü onu öğrenmek zorunda kaldık. bize birbirimizden başka kimsenin yardım etmeyeceğini, eğer elimizi uzatmazsak hiçbir elin bizi kurtaramayacağını biliyoruz. uzattığınız el boş, tıpkı benimki gibi. hiçbir şeyiniz yok. hiçbir şeye sahip değilsiniz. hiçbirşey sizin malınız değil. özgürsünüz. sahip olduğunuz tek şey ne olduğunuz ve ne verdiğinizdir.
bizi biraraya getiren şey, acı çekmemiz. sevgi değil. sevgi akla boyun eğmez, zorlandığında da nefrete dönüşür. bizi birleştiren bağ seçilebilir bir şey değil. biz kardeşiz. paylaştığımız şeyler de kardeşiz. hepimizin tek başına çekmek zorunda olduğu acıda, açlıkta, yoksullukta, umutta biliyoruz kardeşiliğimizi. biliyoruz, çünkü onu öğrenmek zorunda kaldık. bize birbirimizden başka kimsenin yardım etmeyeceğini, eğer elimizi uzatmazsak hiçbir elin bizi kurtaramayacağını biliyoruz. uzattığınız el boş, tıpkı benimki gibi. hiçbir şeyiniz yok. hiçbir şeye sahip değilsiniz. hiçbirşey sizin malınız değil. özgürsünüz. sahip olduğunuz tek şey ne olduğunuz ve ne verdiğinizdir.
O my soul, do not aspire to immortal life, but exhaust the limits of the possible. ( Ah ruhum, kendini ölümsüz bir hayat için heveslenme, fakat hayatın olabilecek limitleriyle yor.)
Baslangıç problemi => çözüm önerisi => hata ayıklama sureci => nihai durum
