Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
O olmadan, dünyam karanlıktı.
Sayfa 274 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
184 syf.
9/10 puan verdi
Terketmedi sevdan beni
Ahmed Arif'im nahif şairim, güzel kalpli ve ince ruhlu şairim. Herkese hak ettigini veren adam, zalimin ensesine çöken, mazlumun yanında duran kocam yürekli adam... Ahmed Arif'in tek kitabı olan Hasretinden Prangalar Eskittim'i tüm şiir severlere tavsiye ediyorum. "Terketmedi sevdan beni, Aç kaldım, susuz kaldım, Hayın, karanlıktı gece, Can garip, can suskun, Can paramparça... Ve ellerim, kelepçede, Tütünsüz, uykusuz kaldım, Terketmedi sevdan beni..."
Hasretinden Prangalar Eskittim
Hasretinden Prangalar EskittimAhmed Arif · Metis Yayınları · 201739,8bin okunma
Reklam
Terketmedi sevdam beni, Aç kaldım, susuz kaldım, Hayın, karanlıktı gece, Can garip, can suskun, Can paramparça… Ve ellerim, kelepçede, Tütünsüz, uykusuz kaldım, Terk etmedi sevdan beni…
Dünya hâlâ karanlıktı ama gürültüler gittikçe daha gerçek bir hâl alıyordu.
Sayfa 40 - İthaki Yayınları 12. Baskı, Nisan 2024, İstanbulKitabı okuyor
SEVDAN BENİ Terketmedi sevdan beni, Aç kaldım, susuz kaldım, Hayın, karanlıktı gece, Can garip, can suskun, Can paramparça... Ve ellerim, kelepçede, Tütünsüz, uykusuz kaldım, Terketmedi sevdan beni...
Sayfa 13
Kinayesi buymuş meğer hayalin Gözlerimi tutuşturan bir yüzün Ortasında kalakaldı yüreğim... Sanma avareyim, pare pareyim Kalkıyorum şimdi düştüğüm yerden Sana değil kendi rüyalarıma darılmışım Küserek gidiyorum Gece bir kabustu, doğmadı güneş Ülkem karanlıktı, Sokağım kördü Bahçe kapısında dikilip durdum Ruhumu dikenli tellere sardım Günlerce göğümde kaldı bulutlar Sessizce bekledim, baktım nafile Umudumu keserek gidiyorum Belli ki yağdımı silecek zaman Penceremden sana bu son bakışım Bu son dokunuşum, köşe taşına Yenildim, saklamak artık boşuna Tarumar eyledin, bahtımı heyhat! Tebessümle yaktığımız lambalarının Işığını kısarak gidiyorum...
Nurullah Genç
Nurullah Genç
Reklam
Geçmişin mirasının modern insana yansımasına dair
Korktuğumuz tek şey karanlıktı. İçimizde filizlenen bir din, kafamızda görülmeyen bir dünyaya dair bir fikir yoktu. Sadece gerçek dünyayı biliyorduk ve korktuğumuz şeyler gerçek şeyler, somut tehlikeler, kanlı canlı yırtıcı hayvanlardı. Karanlıktan korkmamıza neden olanlar da onlardı zaten, çünkü karanlık demek, onların av zamanı demekti... Muhtemelen karanlığın gerçek sakinlerine karşı duyulan bu korkudan, zaman içinde gerçekdışı sakinlere duyulan korku gelişecek, görünmeyen sağlam ve güçlü bir dünyada doruğa çıkacaktı. Muhtemelen hayal gücü geliştikçe ölüm korkusu da artacak, sonunda Halk* bu korkuyu karanlığa yansıtacak ve onu ruhlarla dolduracaktı...
Bu hayatın ötesinde bir hayat yoktu ona göre; hayat o anda ve oradaydı, sonrasıysa sonsuz kör karanlıktı.
Sayfa 32 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
"Yıldız ışığı," diye mırıldandım. "Yoktu değil mi?" Bilincim uyku ve uyanıklık arasında gidip geliyordu. "Burası hep böyle karanlıktı ama benim görmeme hiç izin vermedin. Burada kaldığa onca zaman." "Çok uzun süre buradaydı," diye fısıldadı. "Sen doğduğunda yıldız söndü." "Onu sen yaratıyorsun," dedim. Gördüğüm ışık sadece bir illüz­yondu. "Eski bir alışkanlık." Elimin tersine dudaklarını bastırdı. "O yıl­dız sadece benim krallığımda parlıyordu." "Onu özlüyorsun..." Sesimin kırılmasına mâni olamadım. Çün­kü o sadece ona aitti. O her zaman onun yanı başındaydı. Ama ben yoktum yanında. "Seni özlüyorum, Nova." Ve ben artık buradayım ama o hâlâ yıldız ışığına bakıyor. Hiçbir şey düşmedi ama yemin ederim kırılma seslerini duydum. Yokluğumu varlığımdan daha iyi tanıyor.
DEX Yayınevi, 259-260Kitabı okudu
"Aklıma sığdıramıyordum karanlığı. Bütün ölçülerin üstünde bir karanlıktı bu; yakınlığı altında eziliyordum."
Varlık YayınlarıKitabı okuyor
Reklam
O kavşaktan her yere yollar gidiyordu, kuzeye, güneye, doğuya ve batıya. Fakat bizim için hiçbir yere gitmiyordu yollar. Adım atsak karanlıktı. Adım atsak boşluktu. Bizim için kartondandı sanki dünya, adım atsak elimizde buruşup kalacaktı.
Sayfa 85
Zifiri karanlıktı. Derin bir sessizlikle sisler arasında hedefe ilerlerken yüzlerini okşayan rüzgâr değişik duygulara bürünmelerine sebep oluyordu. Zafere inanmış insanların kimisi uçsuz bucaksız dünyada kendini yalnız hissediyor; kimisi gönüllü olarak iştirak etmekle iyi mi, kötü mü yaptığının kararına varmaya çalışıyor; bazısı da göğüs göğüse çarpışmanın sabırsızlığını duyuyordu.
Sayfa 93 - ötükenKitabı okuyor
SEVDAN BENİ Terk etmedi sevdan beni, Aç kaldım, susuz kaldım, Hâyın, karanlıktı gece , Can garip, can suskun, Can paramparça... Ve ellerim, kelepçe de, Tütünsüz, uykusuz kaldım, Terk etmedi sevdan beni...
Beni bir hareketinizle cennetin yedinci katına çıkarabilecekken böylesine canımı sıkarak bana acı vermeniz ne zalimce! Ruhum gece yarısından bile daha karanlıktı ki kaleminiz, "Işık olsun" dedi ve sözünüzün emriyle ışık oldu..
Terketmedi sevdan beni, Aç kaldım, susuz kaldım, Hayın, karanlıktı gece, Can garip, can suskun, Can paramparça... Ve ellerim, kelepçede, Tütünsüz uykusuz kaldım, Terketmedi sevdan beni...
Ahmed Arif
Ahmed Arif
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.