Kitap memurluktan istifa edip kendi kabuğuna çekilmiş 40 yaşındaki bir adamın hayatı, yaşamı ve insanları anlamlandırmaya çalışıp bunları kaleme geçirdiği notlar derlemesinden oluşuyor.
Kahramanımızın kitaba başlarken kişilik olarak kendini bir kalıba sokmaya çalışıp hiçbir şekilde başaramadığını ve bu belirsizliğin onu rahatsız edip hep kendini tüketmesine sebep olduğunu okuyoruz.
Yazarımız daha sonra toplumdan çağlardan ve medeniyetlerden bahsediyor. Daha doğrusu medeniyetin insan üzerinde bir farklılığa sebep olmadığından ve insanoğlunun hala çok cani olduğundan aynı zamanda İnsanın yaptığı her şeyin kişisel çıkarlarıyla doğrudan ilişkisi olduğuna değiniyor.
Genel olarak karakterimize hakim olan duygu karamsarlıkken yer yer kıskançlık krizlerini de görüyoruz. Kitapla ilgili beni üzen kısım ise herşeye böyle şüpheyle yaklaşan ,insanların iyi niyetine gerçekten inanmayan ve her şeyde bir art niyet arayan insanların gerçekte de var olması. Yakınen ben de böyle olan kişilerle tanıştım ve çokta sağlam ilişkiler kurabildiğim
söylenemez.
Bence insan ilişkilerinde en problem yaratan şeylerden biri bu olumsuz düşünceler.
Spoiler vericem ama Kitabın sonu da benim düşüncemi destekler şekilde bitiyor sanırım çünkü baş kahraman hiçbir şekilde tatmin ve mutlu olamıyor…
Başarı hayatta bir kez yaşanan dönüşümlerin değil, günlük alışkanlıkların ürünüdür.
Bir yıl boyunca her gün yüzde 1’lik bir iyileşme kaydetseniz, yıl sonu geldiğinde 37 kat daha iyi olursunuz.Kitabı yarım bıraktı
Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti.
Okur Takip Önerileri
Ona göre hayat, artık, insanın büyük bir eğlenceyle çok şey öğrendiği bir oyundu ve içinde herkesin yaşamaktan korktuğu şu dünya, gerçekten en eğlenceli oyuncaktı.
Alışkanlıklar kendini iyileştirmenin bileşik faizidir.
Bir yıl boyunca her gün yüzde 1’lik bir iyileşme kaydetseniz, yıl sonu geldiğinde 37 kat daha iyi olursunuz.Kitabı yarım bıraktı