2001: Bir Uzay Destanı
Arthur C. Clarke2001: Bir Uzay Destanı Gönderileri
2001: Bir Uzay Destanı kitaplarını, 2001: Bir Uzay Destanı sözleri ve alıntılarını, 2001: Bir Uzay Destanı yazarlarını, 2001: Bir Uzay Destanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Onlarınki bizim hayal bile edemeyeceğimiz bir yalnızlık,sonsuzluğa bakıp orada düşüncelerini paylaşacağı hiç kimseyi bulamayan tanrıların yalnızlığıydı.
2001: Bir Uzay Destanı
Geçip gitmiş olan karanlık yüzyıllarda bir yerlerde, ne görülebilen ne de tutulabilen ve hepsinden daha gerekli bir alet icat etmişlerdi. Konuşmayı öğrenmişler, böylelikle Zaman'a karşı ilk büyük zaferlerini kazanmışlardı. Artık bir kuşağın bilgisini bir sonrakine aktarabilecek, böylece her çağ geçmiş çağlardan fayda görevilecekti.
İnsan, yalnızca o anın farkında olan hayvanlardan farklı olarak, bir geçmişe sahipti ve el yordamıyla geleceği aramaya başlamıştı.
Sayfa 52Kitabı okudu
Alete şekil verenler bu kez kendi aletleri tarafından tekrar şekillendiriliyorlardı.
Sayfa 52Kitabı okudu
Aynca doğanın güçlerini de kullanabilmeyi öğrenmişti insan. Ateşi kullanmaya başlamalanyla teknolojinin temellerini atmış ve hayvansal kökenlerini geride bırakmışlardı. Taş yerini bronza, bronz ise demire bıraktı. Avcılığı tarım izledi. Kabileler köylere, köyler ise kasabalara dönüştü. Sözler taş, kil ve papirüs üzerine işlenen işaretler sayesinde ölümsüzleşti. Daha sonra felsefe ve dini icat etti. Gökyüzünü tanrılarla doldurdu ve bu pek de yanlış değildi.
Vücudu savunmasızlaştıkça insanoğlunun savaş yöntemleri giderek daha korkunç hale geldi. Taş, bronz, demir ve çelik kullanarak delici ve kesici olan her şeyi denemiş oluyorlardı. Kurban larına uzaktan saldırmayı çok önceleri öğrenmişlerdi. Mızrak, ok ve yay, tabanca ve nihayet güdümlü füze ona sınırsız bir menzil ve yine sınırsız bir güç vermişti.
Bazen kendisine karşı kullanmış olsa da, bu silahlar olmadan insan, dünyasını asla fethedemezdi. Onlara yüreğini, ruhunu koymuştu ve bütün bunlar yüzyıllar boyunca ona iyi bir şekilde hizmet etmişlerdi.
İki olasılık var : evrende ya yalnızız ya da değiliz. ikisi de eşit ölçüde ürkütücü. —Arthur C. Clarke
Bazen vadiyi ,bazen de Ay'ı seyrediyordu ;ama hep dinliyordu.
Bazen, bir yaprağın düşüşünü ya da dünyadaki ölümün ardından gelen acıyı aynı duygularla seyreden, duyarlılıktan yoksun bir robot olmayı istediği zamanlar olmuştu.
Ölüm, tehlikelere hazırlıklı olmayan bir kaşifin önüne binbir kılıkla çıkabilirdi.
Bir gün, adamın biri, Dünya'nın da Satürn'ünki gibi bir halkası olacağını ve bu halkanın tamamen yörüngede çalışan dikkatsiz inşaat işçilerinin kaybettiği cıvatalar, kemerler ve hatta aletlerden oluşacağını ileri sürmüştü.
Uzay bölmeleri insanlık tarafından icat edilen en mükemmel ulaşım aracı değildi. Ancak havasız ortamlarda inşaat ve onarım yapmak için kesinlikle gerekliydi. Bunlara genellikle kadın ismi verilirdi. Bu, belki de, bazen ne yapacaklarının tam olarak bilinmemesinden kaynaklanıyordu.
Sayfa 195Kitabı okudu