Bildiyiniz kimi bu əsərdə "vətən xainləri"nin həyat yoldaşlarının başına gələnlər, onların saxlanıldığı Akmol düşərgəsi, oradakı həyatları və üzləşdikləri çətinliklər göstərilir. Ötən əsrin 30-cu illəri ölkəmizin ən ağır illəri idi. Çünki o zaman Azərbaycan ziyalıları, ölkəmizin düşünən beyinləri, dahi sənətkarlarımız öldürülür, sürgün olunurdu, bəzən onlardan geriyə övladları da qalmırdı, bəzən həyat yoldaşları da sürgün olunur və ağrılı həyat şəraitində yaşamalı, ağır zəhmətlərə qatlaşmalı olurdular. Oxuduqca kommunist rejiminə nifrətim daha da artdı.
Əsər bizə kommunizmin iç üzünü açırdı, repressiya dövrünü göstərir, bu hadisələrin səbəblərini də ortaya qoyurdu. Və əsərdə diqqətimi çəkən bir məqam. İllərlə kommunizmin inkişafı üçün çalışan, ona inanan, sadiq şəxslərə qarşı bu cür qəddarlıq, xüsusən də, ən yaxınlarının, səninlə eyni süfrədə oturan insanların sənin ən adi bir hərəkətini belə xəbər verməsi, yaxınlarının xəyanəti, bütün əməklərinin nəticəsi olaraq sürgün və ya güllələnmək... Həqiqətən, çox acıdır
Əsərin nəşrinə və keyfiyyətinə söz ola bilməz. Düşünürəm ki, o dövr haqqında öyrənmək üçün ən yaxşı mənbələrdən biri də məhz bu əsərdir