Maupassant’ın daha önce Bir Hayat romanını ve öykülerini çok severek okumuştum. Bel Ami de yine çok keyif alarak okuduğum bir eser oldu. Maupassant Bel Ami’de, sömürgelerde bir süre görev aldıktan sonra Paris’e dönüp memur olan bir taşralı gencin, güç ve para hırsıyla gazetecilik yapmaya başlaması ve toplumda yükselme serüvenini anlatıyor. Zaman zaman bana Julien Sorel’i de anımsatan karakteri çok başarılı ve gerçekçi resmetmiş Maupassant. Her dönemde her yerde sıkça karşılaştığımız, para ve güç hırsıyla dolu karakterin, duygusal ilişkilerini kullanarak yükselme öyküsünü oldukça sürükleyici bir kurguyla aktarmış. Arka planda dönemin kadın-erkek ilişkilerindeki dinamikleri, toplum yapısını, başta sömürgeler meselesi olmak üzere siyasi atmosferi, basın-siyaset ilişkisini görmek oldukça hoştu. Fransız klasiklerini özlediğimi fark ettim. Klasiklere başlangıç için de önerebileceğim bu eseri, dünya klasiklerinden hoşlanan herkese mutlaka tavsiye ederim. Maupassant’ın özellikle öyküleri mutlaka okunmalı ama Bir Hayat ve Bel Ami de çok güzel klasikler, bence es geçmeyin.
