"...Derken o geliyor: Doğan günün bulutları gibi hafif, pembe, uçucu... ruhunun sahte temizliği, gözlerine vurmuş. 'Tatlım,' diyor, ışıl ışıl, tertemiz bir sesle, 'inan, sana karşı hiç suçum yok!' Biliyorum, yalan! Ama gel de inanma! Aklım Kesinlikle yalan derken, yüreğim tam tersini fısıldıyor..."