•Canım benim, tontonum…
•Bilim aydınlıktır, cahillik ise karanlık. Oku!
•Hristofor: inancın hoşuna gitmiyorsa değiştir, alay etmek günahtır; kendi dini ile alay eden adamdan daha kötüsü yoktur.
•Tepelerin arkasından beklenmedik bir anda kıvrımlı, kül rengi bir bulut göründü. ”Ben hazırım,” der gibi bozkırla bakışıp suratını astı.
…
Kalemini kıymetli bulduğum, sevgimin sonsuz olduğu büyük Rus tiyatro ve modern öykünün en önemli ustalarından biri olan Çehov’un; henüz dokuz yaşında annesinden ayrılarak, tüccar olan dayısı İvan ve Peder Hristofor ile birlikte daha iyi bir eğitim için Ukrayna bozkırlarında yolculuğa çıkıp, kendini toplumsal hiyerarşinin yoğun olduğu, farklı kültürlerin, karakterlerin ve hayatların içerisinde bulan küçük Yegor’un gözünden anlatılan hikayeye misafir oldum.
Kitap, bozkırda doğal akışında sürüp giden yaşamın, küçük çocuğun hayal gücüyle harmanlanıp, yoğun tasvirleri ve şiirsel bir dille sıkıcı olmaktan kurtulan yolculuğun, Yegor’un üzerinde bıraktığı büyük etkileri konu edinirken; bir yandan da bu yolculukta, bozkır bölgelerinin gelenek ve âdetleri ile beraber Rus toplumunun; din adamları, tüccarlar, köylüler, işçiler üzerinde olan gözlemlerini anlatmıştır.
NOT: Anton Çehov’un eserlerini okumaya yeni başlayan okurlar için Bozkır kitabı “yoğun tasvirli” olması sebebiyle okurun sıkılmaması adına Altıncı Koğuş kitabından başlamalarını tavsiye ederim…
